Wat was het leukste moment tijdens het schrijven van uw nieuwste boek?
Het leukste moment was het tegenkomen van Lina. Ik was al jaren bezig met mijn onderzoek. Op een gegeven moment zat ik in een vrouwen-discussiegroep en Lina kwam binnen met de woorden: ‘Mijn man wil me niet meer zoenen,’ en, toen ze eenmaal zat, zei ze: ‘Nu heb ik een affaire met mijn eerste liefde.’ Ik dacht meteen: zij is mijn vrouw. En dat werd ze ook. Ik heb Lina tijdens haar affaire en haar scheiding gevolgd. Soms zelfs letterlijk. Dan reed ik achter haar aan naar de plek waar ze met haar geliefde had afgesproken. Ze ontmoetten elkaar meestal in haar auto, die aan de rand van een rivier geparkeerd stond. Na het afspraakje stuurde ze me een berichtje en kwam ik bij haar zitten. Dan vertelde ze meteen hoe haar date was geweest en kon ik zien hoe ze zich voelde.
Welk boek ligt naast uw bed?
Shirley Hazzard, The Transit of Venus.
Wat is uw favoriete boek?
De korte verhalen van de Ierse schrijver William Trevor neem ik overal mee naartoe. Zijn vertellingen zijn schrijnend en echt, maar ook gezellig.
Als u iets zou kunnen veranderen aan Drie vrouwen, wat zou dat zijn?
Ik heb weinig geschreven over het geluk van de vrouwen. Daardoor lijken ze meer op slachtoffers dan ze eigenlijk zijn. Ik heb bijvoorbeeld de verjaardag van Sloane weggelaten. Voor haar veertigste organiseerde haar man een groot feest. Ze liep een speurtocht door de hele stad. Hij had het zo klaargespeeld dat ze op elke straathoek een bekende tegenkwam. Vrienden, familie, buren. Mensen die ze jaren niet had gezien en mensen die ze nog elke dag sprak. Dat feest had ik graag beschreven, maar er was geen ruimte meer voor.
Want je hebt vaak gezegd dat Sloane een gelukkig huwelijk heeft…
Sloane heeft een open huwelijk. Haar man vindt het spannend om naar haar te kijken terwijl ze seks heeft met andere mannen. Hun buren en vrienden vinden dat raar. Ze vinden het vooral vreemd dat Sloane toestemt met de open relatie. In hun ogen heeft ze namelijk alleen seks met andere mannen omdat haar man dat lekker vindt. Niet omdat ze dat zelf wil. Sloane werd daar gek genoeg veel harder op afgerekend dan haar man. In mijn boek beschrijf ik de verwarring van Sloane. Soms ben ik bang dat ik haar daardoor als een niet nadenkend, afhankelijk object neerzet. Terwijl ze dat niet is. Elke relatie kent namelijk verwarring. Alleen in die van haar, omdat ze in een open relatie zit, is dat veel duidelijker te zien.
Welk boek, geschreven door iemand anders, zou u zelf geschreven willen hebben?
Alle boeken van Joy Williams, ook al vind ik haar eng. Het voelt alsof zij de andere wereld, de buitenaardse werkelijkheid, heeft gezien en is teruggekomen.
Waar komt uw liefde voor korte verhalen vandaan?
Een kort verhaal is makkelijk. Je begint met lezen en zit meteen in een andere wereld. Op het moment dat je het boek weglegt, heb je een heel verhaal beleefd. Een langer verhaal vind ik ingewikkelder. Dan heb ik moeite om mijn concentratie bij het boek te houden. Ik zeg altijd dat dat door mijn ADD-lezen komt.
Wie zijn uw favoriete dichters?
Ik hou van dichters die grenzen verleggen. Dichters die een beetje goddeloos zijn, zoals Philip Larkin. Hij is zo ongeveer het tegenovergestelde van Emily Dickinson.
Welke schrijver is naar uw idee het meest overschat?
Beantwoorden mensen deze vraag? Ik vind zo veel mensen overschat. Maar ik weet niet wie ik niet zou beledigen door deze vraag te beantwoorden. Of, beter gezegd, van wie het me niets kan schelen als ik ze beledig. Volgens mij is het verstandiger om nu wijselijk mijn mond te houden.
Wat is qua lezen uw ‘guilty pleasure’? En daarbuiten?
Ik vind guilty pleasure een neerbuigende term. Daar hou ik niet van. Maar als ik iets moet noemen wat anderen onder de term guilty pleasure scharen dan zou het Stephen King zijn. Lekkere horror. Of, natuurlijk, Game of Thrones. Die serie is geweldig. Ik heb elk seizoen gebingewatched. Behalve het laatste seizoen natuurlijk. Dat vond ik, net zoals de rest van de wereld, niet zo goed.
Er staat een tafeltje langs de Seine klaar, met een roodgeblokt laken, twee wijnglazen, een kaars. Obers in jacquet staan paraat. Welk personage uit de wereldliteratuur zou u voor een diner uitnodigen?
Westley van de The Princess Bride. Dat is echt zo’n klassieke romantische komedie. Westley is een staljongen voor een prinses. Prinses Buttercup. Ze hebben een onmogelijke liefde. Stiekem mis ik personages als Westley in de hedendaagse literatuur. Hij is moedig, ridderlijk en knap. Dat bestaat niet meer. Ik ben wel een beetje verliefd op hem. Maar ik denk dat iedereen een beetje verliefd op hem is.
Welk boek zou iedereen op zijn achttiende gelezen moeten hebben?
Elena Ferrante, Dagen van verlating.
Welke klassieker heeft u, tot uw grote schaamte, nooit gelezen?
Oorlog en vrede.
Hemingway of Fitzgerald? Hemingway… Fitzgerald! Sorry.
Camus of Houellebecq? Houellebecq
Tsjechov of Alice Munro? Alice Munro
Paolo Sorrentino of Wes Anderson? Paolo Sorrentino
Zadie Smith of Joan Didion? Joan Didion
Jane Austen of Virginia Woolf? Viginia Woolf
Gay Talese or Janet Malcolm? Janet Malcolm