Wat is qua lezen uw guilty pleasure?
Ik lees veel over twintigers en dertigers in New York. Die boeken blijven geschreven worden – en ze blijven leuk. Ik voel me nooit schuldig over wat ik lees, maar af en toe denk ik dan wel: ik had nu ook Proust kunnen lezen.

Welk boek zou iedereen op zijn achttiende gelezen moeten hebben?
The Interestings van Meg Wolitzer: over het verlangen om groots en meeslepend te leven, en hoe om te gaan met de teleurstelling dat je uiteindelijk op zondagmiddag bij Ikea rondloopt. Maar aan de andere kant, moet je daar op je zestiende al over lezen, of moet je het eerst doorleven?

Welke schrijver is naar uw idee het meest overschat?
Geen idee, want dan lees ik ze niet. Je hebt weinig tijd in je leven, dus ik lees alleen boeken waarvan ik verwacht dat ze me iets goeds zullen brengen.

Heeft een recensent ooit iets kritisch over u geschreven waarvan u dacht: hij heeft een punt?
Ik heb nog weinig recensies gehad. Mijn boek gaat over moederschap en het is non-fictie, dus ik denk dat boekenredacties het snel in de categorie zelfhulp plaatsen. Daarom is het misschien niet meteen evident dat het gerecenseerd zou moeten worden.

Als u geen schrijver zou zijn, wat zou u dan doen?
Ik kan stiekem best goed tekenen. Ik heb ooit geflirt met de kunstacademie, maar ging uiteindelijk toch naar de universiteit. In een parallel universum maak ik denk ik mooi vormgegeven kinderboeken. Maar ik bak ook goede appeltaarten.

Heeft u een favoriet kinderboek?
Ontzettend veel. Matilda is altijd goed. Ik ben nu met mijn dochter Dolfje weerwolfje aan het lezen. Ik zei tegen haar dat ik het boek goed geschreven vond, en toen antwoordde ze: ‘Ja inderdaad, niet te kleine letters’.

Welk boek, geschreven door iemand anders, zou u zelf geschreven willen hebben?
On Immunity van Eula Biss is steengoed. Wanneer Biss een kind krijgt belandt ze in het Amerikaanse vaccinatie-debat. Ze onderzoekt waar de afkeer van vaccinaties vandaan komt en duikt daarbij zowel in de geschiedenis als de celbiologie. Het gaat over de angst voor vreemde stoffen in je lichaam én voor vreemdelingen in een samenleving. En er is een belangrijke rol weggelegd voor vampiers. Ik vind het sowieso knap als mensen op een natuurlijke wijze vampiers in een boek weten te krijgen.

Welk boek ligt er naast uw bed?
Ik heb altijd een stapel boeken en een stapel New Yorkers naast mijn bed liggen, die om de zoveel tijd worden vervangen. Feel Free van Zadie Smith ligt er al lang. Het is een collectie van haar essays waarvan ik er een paar om de zoveel tijd herlees. Ik probeer haar vakmanschap te doorgronden: wat is het trucje dat ze uithaalt dat het ineens binnenkomt, dat je opeens moet lachen of huilen?

Wat was uw favoriete boek van het afgelopen jaar?
Ik heb alle drie de delen van Rachel Cusks Outline-trilogie achter elkaar uitgelezen. Je hebt een verteller die je niet direct leert kennen maar alleen door de verhalen die andere mensen aan haar vertellen; zij is het filter. Dat is heel knap gedaan.

Als u een schrijver zou kunnen zijn waar of wanneer dan ook, waar en wanneer zou dat zijn?
Ik ben een groot fan van de negentiende eeuw. Dat is de periode van alle uitvindingen die nu nog steeds ons leven bepalen: fotografie, telefoon, telegraaf, grammofoon, massacommunicatie. Als nu discussies worden gevoerd over privacy en copyright, dan lijken die ontzettend op de discussies van toen. Met als enige verschil dat toen écht alles nieuw was.

Waren er bepaalde hoofdstukken die u moeilijk vond om te schrijven?
Gek genoeg vond ik de persoonlijke stukken het makkelijkst. Het lastigst vond ik het hoofdstuk waarin ik inga op de vraag: wat maakt dat mensen een tweede kind krijgen, afgezien van het individuele verlangen ernaar. Wat zijn de culturele en economische factoren die al dan niet bepalen of je een tweede wilt? Dat vond ik lastig, want uiteindelijk grijpt natuurlijk alles op elkaar in. Hoe doe je recht aan alle verschillende factoren, zonder dat het een zooitje wordt? Wat ook lastig is wanneer je veel research doet, is dat je op een gegeven moment door krijgt dat alles al eens is gezegd. Dan moet je een manier vinden om hetzelfde te zeggen, maar dan op een andere manier.

Heeft u een bepaald deel als eerste geschreven?
Ik begon in het midden van het boek en daarna ging het schrijfproces echt alle kanten op. Ik stuurde elke week een flinke lap tekst naar mijn redacteur, die het dan niet las. Maar ik móest haar elke week iets sturen, zodat ik een deadline had. En ik stelde mezelf als regel dat wat ik stuurde ook lelijk mocht zijn.

Wat is het interessantste dat u onlangs van een boek geleerd heeft?
Ik ben nu Mother Is a Verb aan het lezen van Sarah Knott, een Britse historicus. Ik leerde dat tussen het einde van de negentiende eeuw en de seksuele revolutie van de jaren zestig het vermogen om over seks te praten verdween. Begrippen en woorden voor seksuele handelingen verdwenen zelfs uit woordenboeken. Het is interessant dat de ‘onbespreekbaarheid’ van seks dus ergens is begonnen. En ik denk dat we er nog steeds niet erg goed in zijn.

Is er een klassieker die u tot uw grote schaamte nooit heeft gelezen?
Ik roep al vijf jaar dat ik een Don Quixote-leesclub wil beginnen.

Is er een filmklassieker die u nog niet heeft gezien?
Alien. Ik heb al zo vaak over die film gelezen als metafoor voor hoe bevreemdend een zwangerschap eigenlijk is, maar ik heb ’m nog nooit gezien.

Had u bepaalde gewoontes tijdens het schrijfproces?
Ik schreef het grootste gedeelte van het boek tijdens een hittegolf, en ik woon in een slecht geïsoleerd huis op het zuiden, dus het werd bloedheet. Zeker op het einde, toen ik ook over klimaatverandering ging schrijven, werd het ontzettend koortsachtig. Zwetend tikken, en dan om half zes de kinderen ophalen.

Harry Mulisch of Willem Frederik Hermans?
Geen van beiden.

Proust of Joyce?
Proust.

Zadie Smith of Joan Didion?
Ik was mesmerized toen ik voor het eerst Joan Didion las. Ik wilde haar zijn, maar dan zonder de depressies. Maar Zadie Smith heeft fijnere humor, en een sexier manier van schrijven. Lastig, mag fifty-fifty?

Arnon Grunberg of A.F.Th. van der Heijden?
A.F.Th. van der Heijden. Ik las De tandeloze tijd vlak voor ik ging studeren, dat heeft mijn idee van hoe een studententijd eruit kon zien enorm gekleurd.

Hemingway of Fitzgerald?
Fitzgerald. Liever de dandy dan de macho.