Welk boek ligt er nu naast uw bed?
Ik lees altijd verschillende boeken tegelijkertijd en nu al helemaal, nu ik een PhD in film studies doe. Een van de boeken die er ligt is een boek van Thomas Elsaesser, over de manier waarop ons lichaam reageert op de film die we kijken.
Als u iets zou kunnen veranderen aan wat u heeft geschreven door de jaren heen, wat zou dat zijn?
Waarschijnlijk alles. Er is een bundel verhalen, waarvan ik dacht dat ze af waren. Maar nu zie ik enkel fouten in die verhalen, delen die ik volledig geschrapt zou hebben. Gelukkig is er niets aan te veranderen, dus ik kan verder gaan. Het was toch Hermans die zijn boeken bleef herschrijven, midden in de nacht omdat hij aan slapeloosheid leed? Dat is een nachtmerriescenario voor mij.

Welk boek, geschreven door iemand anders, zou u zelf geschreven willen hebben?
Heart of Darkness van Joseph Conrad. Toen ik jonger was, hield ik erg van avontuurboeken. Ik was volledig ondersteboven van dit boek, verbaasd door de mogelijkheden die er waren.
Wie van uw tijdgenoten wordt over honderd jaar nog steeds gelezen?
Dat wordt echt een verrassing, zoals het altijd al is geweest. Waarschijnlijk niet de grootsten van onze tijd, mits er nog literatuur is over honderd jaar. Nee, het zal overleven, taal is de essentie van ons bestaan.
Welke schrijver of welk boek is naar uw idee het meest onderschat? En waarom?
Er zijn een heleboel dichters in mijn land, maar poëzie is op een of andere manier volledig verdwenen uit de openbaarheid. Het is allemaal underground nu. Terwijl het zo een belangrijke rol kan spelen, zie bijvoorbeeld Oekraïne, waar dichters opeens weer volledig populair zijn. In tijden van crisis verlangen mensen naar het geluid van hun eigen taal, naar het ritme en het vloeien ervan.
Welke schrijver of welk boek is het meest overschat? En waarom?
Een voormalig politicus in mijn land heeft een boek over vluchtelingen geschreven in de acht jaar dat hij in de gevangenis zat omdat hij was veroordeeld voor fraude. Het is zeer apocalyptisch, moslims zouden Europa overnemen en nog meer van dat soort onzin. Het werd een bestseller, maar het is een piece of shit.
Wie zijn uw favoriete dichters?
Velimir Khlebnikov, een Russische dichter. Een zeer experimentele dichter en wetenschapper, hij probeerde uit te vinden wat er achter het verloop van tijd zat. Hij was gek. Er was een tijd dat hij even in een appartement in de stad woonde en in de tijd dat hij er zat kreeg hij het voor elkaar om de hele kamer te vullen met papier. De kamer was gevuld met gedichten, maar ook met formules en natuurkundige dingen. Omdat papier zeldzaam was, is alles gestolen van hem. Zijn hele werk is gebruikt voor sigaretten. Vrienden van hem hadden er eerder voor gezorgd dat zijn gedichten gepubliceerd werden, zelf had hij dat nooit gedaan. Het was nooit af, volgens hem, hij werkte toe naar iets groters. Een gedicht van hem, over een vlieg, is het mooiste wat ik ooit heb gelezen.
Wat is qua lezen uw guilty pleasure? En wat is uw guilty pleasure daarbuiten?
Religieuze teksten van sekten. Ik werk samen met iemand anders aan een graphic novel over religie. Voor dat project moest ik er een aantal lezen, het was fascinerend, wat mensen kunnen produceren. Daarbuiten computergames. Het personage uit mijn nieuwste boek, Materiaalmoeheid, moest ook helemaal gek zijn van games.
Welke klassieker heeft u, tot uw grote schaamte, nooit gelezen? / welke filmklassieker nooit gezien?
Ik heb nog nooit de hele bijbel gelezen.
Ouders hebben natuurlijk geen lievelingskinderen, maar toch: met welke van uw boeken heeft u de diepste band?
Altijd het laatste, nu dus de graphic novel waar ik aan werk.
Heeft u verborgen talenten? Als u geen schrijver zou zijn, wat zou u dan zijn?
Mijn vrouw zegt altijd dat ik een klusser had moeten zijn. Ik hou ervan om dingen op te lappen, spullen te repareren. Er gaan soms uren, dagen zitten in het uitvinden van hoe dingen werken. Misschien is er een link met schrijven, daar moet je immers ook pijpen en buizen van zinnen en woorden kunnen verbinden.
Welk boek zou iedereen op zijn achttiende gelezen moeten hebben?
Eerlijk gezegd de grondwet van het land waar je in leeft. Iedereen zou zijn of haar rechten moeten kennen.
Er staat een tafeltje langs de Seine klaar, met een roodgeblokt laken, twee wijnglazen, een kaars. Obers in jacquet staan paraat. a) Welk personage uit de wereldliteratuur zou u voor een diner uitnodigen?
In Boze geesten van Dostojevski komt een charismatische graaf voor, Nikolái Stavrógin genaamd. Ieder politiek kamp in het boek wil hem aan hun kant hebben, daarom blijft hij afstandelijk van mensen.
b) Waar zouden jullie het over hebben?
Hij is zo vreemd, er doen veel geruchten over hem de ronde en ik zou zijn kant van het verhaal willen horen. Op een gegeven moment realiseert hij zich ook dat alles een leugen is, dat geen politieke kant de waarheid heeft.
Heeft een recensent ooit iets kritisch over u geschreven waarvan u dacht: hij heeft een punt?
Bij het voorlaatste boek waren er recensies die zeiden dat het boek was overladen met metaforen, misschien zelfs te veel, en daar hadden ze gelijk in. En bij het laatste boek waren er recensies die zeiden dat er te veel beschrijvingen in zaten, konden ze ook gelijk in hebben. In beide gevallen was ik op de kritiek voorbereid.
Paolo Sorrentino of Wes Anderson? Sorrentino.
Camus of Sartre? Camus.
Houellebecq of Roth? Houellebecq.
Hockney of Warhol? Hockney.
Murakami of Ishiguro? Ishiguro.
Tolstoj of Dostojevski? Beiden zijn veel te belangrijk. Maar: Tolstoj.
Tsjechov of Alice Munro? Tsjechov, maar ik vind Munro ook leuk!