Volgens García-Margallo, demissionair sinds de verkiezingen van december, zou het akkoord tussen de Europese Unie en Turkije de Conventie van Genève aan zijn laars lappen en de fundamentele rechten van de EU schenden. Collectief terugsturen van vluchtelingen is illegaal en bovendien immoreel, concludeerde de minister. Hij wees er nog eens op dat iedereen het recht heeft om individueel een asielaanvraag in te dienen, iets waarin mensen duidelijk verschillen van koffers.
Is de Spaanse regering tot inkeer gekomen? Is hier sprake van een ontroerende gedaanteverwisseling? De vragen dringen zich op nu het kabinet-Rajoy nog hooguit een maand of drie te gaan heeft. Nog maar een jaar geleden drukte de conservatieve partij een wet door het Spaanse parlement die collectieve deportaties zou moeten legaliseren. Spanje stuurde toen al tien jaar lang immigranten terug die over de Spaans-Marokkaanse grens van Ceuta en Melilla het land waren binnengekomen. Groepsgewijs en zonder hun de gelegenheid te geven een beroep te doen op het asielrecht, een schending van het Vluchtelingenverdrag van Genève.
Helaas voor de vluchtelingen is de zieltogende regering in Madrid niet tot inkeer gekomen. Zondag, nog geen week na de harde kritiek van García-Margallo op het Europees-Turkse akkoord, stuurde Spanje een groep Afrikanen in Melilla terug nadat zij erin geslaagd waren het grenshek over te klimmen. Geen spoor van plotselinge aanvallen van mededogen. En voet op Spaanse bodem zetten is bovendien een onmogelijke opgave, want de grens is daar volgens de regering ‘flexibel’. Wat op Lesbos illegaal en immoreel is, is in Melilla blijkbaar dik in orde.
Spanje heeft achttien vluchtelingen opgenomen van de beloofde zeventienduizend. Onlangs stuurde de Catalaanse regiopresident Carles Puigdemont een brief aan eurocommissaris Avramopoulos. Catalonië bood aan om 4500 oorlogsvluchtelingen op te nemen. De Spaanse regering reageerde furieus: geen sprake van, dit is ónze bevoegdheid.