Joost : Wat eraan vooraf ging: Jon Snow en een groep Wildlings overleefden ternauwernood een aanval van de White Walkers, Stannis Baratheon offerde zijn liefste dochter in de hoop zo de vuurgod gunstig te stemmen en Winterfel te kunnen veroveren, Arya zag een oude vijand van haar kill list in Braavos rondlopen, Cersei was overgeleverd aan een groep fanaten die ze zelf de macht had geschonken, Nina Polak ging een maand naar New York om in enige rust aan een nieuw boek te kunnen werken, Niña Weijers ging bij haar op bezoek, want, gewoon, gezellig, en ik vloog er achteraan om een van tweeën te veroveren – welke van de twee, of allebei, daar was ik nog niet helemaal over uit, ik verveelde me een beetje. In ieder geval, we belandden op een overpriced hotelkamer in Chelsea, met uitzicht op het Empire State Building en the High Line, bestelden room service, en keken live de laatste aflevering Game of Thrones van dit seizoen.
Niña : Joost, het enige dat veroverd wordt is Winterfel. Of niet. Want als de aflevering begint dooit het. Met andere woorden: het offer heeft gewerkt, de sneeuw verdwijnt, Stannis’ leger kan oprukken, Lady Carice lacht. Maar dan blijkt dat het halve leger gedeserteerd is, en Stannis’ vrouw zich heeft verhangen, uit spijt van de dood van haar dochter. De Rode priesteres voelt de bui al hangen, Stannis niet – of misschien juist wel – en rukt met de overgebleven soldaten op richting Winterfel. Ze zijn in de minderheid, ze worden afgeslacht. In principe is dit nog steeds het verhaal van Agamemnon, die de goden aan zijn zijde kreeg maar gedood werd door zijn vrouw: Stannis wint de Lord of Light aan zijn kant, maar verliest zijn manschappen.
Joost : Is het gek dat Stannis’ dood zich buiten beeld afspeelt? Of heb ik te veel soaps gezien en denk ik dat als een dood niet zichtbaar is hij niet echt hoeft te zijn? Nadat hij door de mannen van Roose Bolton is afgeslacht, sleept hij zich weg van het slagveld. Om gevonden te worden door Brienne of Tarth, die nog een rekening bij hem open had staan voor de dood van haar Renly. Ze beschuldigt hem van bloedmagie; Stannis heeft niet eens zin meer het te ontkennen. Hij is moe (en lijkt ineens opvallend veel op Anton Corbijn), hij is klaar, hij wil er vanaf, zijn geloof is samen met zijn dochter opgebrand.
Nina : Hoe zit het met het geloof van Carice? Al die tijd weet je eigenlijk niet of de Lord of Light bestaat. Er is weliswaar magie in de wereld, maar komt dat door de mensen zelf, of door een achterliggende goddelijke hand? Dat Carice nu vlucht betekent dat ze van haar geloof valt. Het is voor het eerst dat we haar zien als iets anders dan de fanaticus, het is voor het eerst dat Carice moet acteren voor haar geld. Ze komt aan bij Castle Black, haar hart is gebroken, ze kan Jon Snow en de Uienridder niet eens aankijken. Ondanks alle suggestie en alle praatjes is zelfs godsdienst in Game of Thrones speculatie. Je voelt het ook bij de High Sparrow in King’s Landing: gelooft hij nu echt, of speelt hij het om zo politieke macht te krijgen? Misschien is dat de perverterende werking van te veel Game of Thrones kijken, dat je niemands uitgesproken bedoeningen nog gelooft.
Niña : Meryn Trant is weer in het bordeel in Braavos, die vieze pedo. Hij heeft drie meisjes om uit te kiezen, een van hen is vast Arya…
Joost : Nee, ze heeft een ander gezicht.
Niña : Het is toch Arya! Heeft ze een masker en wow, ze is psycho. Ze was altijd een van de weinige zinnige personages, maar zoals ze Meryn Trant afmaakt – ogen uitsteken, hem dwingen haar naam te zeggen en daarna hem de keel doorsnijden. Oké, ik begrijp dat dit voor haar gerechtigheid is, maar de makers van de serie hebben van lieve kleine Arya nu een psychopaat gemaakt. Haar zus Sansa verloor haar maagdelijkheid dit seizoen op een overdreven nare manier, maar dit is een nog perversere manier van je onschuld verliezen.
Nina : In haar tempel van de Faceless God gebeurt er iets met Arya; ze heeft een leven genomen dat ze niet mocht nemen, en dus moet ze vergif drinken – maar niets is wat het lijkt want Jaqen drinkt het drankje voor haar, valt dood neer, blijkt niet Jaqen te zijn, maar iemand anders met allerlei soort masker op en Arya begint te gillen: ze is blind. Zo worden er in deze aflevering ineens heel veel rekeningen opgemaakt. Iedereen die een schuld open heeft staan, moet betalen: Stannis, Arya, zelfs Theon probeert zijn schuld goed te maken. Ze hadden deze serie eigenlijk De Consequenties moeten noemen, maar die titel schijnt al bezet te zijn.
Joost : Over Theon gesproken: op Winterfel probeert Sansa tijdens de veldslag te vluchten. Ze wordt tegengehouden door Ramsay’s sadistische vriendinnetje, die haar toefluistert hoe zeer ze haar zullen martelen. En Riek gooit haar van de toren! Riek is weer Theon! Hij is back!
Nina : Wat heerlijk hoe ze op de grond smakte. Wat klonk die smak lekker. Kunnen we terugspoelen? Kunnen we er een gifje van maken dat we opnieuw en opnieuw kunnen zien?
Joost : We zullen niet te pletter slaan – of zij dus wel. Ondertussen gaan Jaime en Bron weer terug op de boot naar King’s Landing, met Myrcella bij zich, ladida, waarmee de onnodigste verhaallijn van dit seizoen tot zijn voorspelbare einde komt. Myrcella krijgt nog een dikke kus van de Sand Snakes op de kaden, en in het ruim biecht Jaime op dat hij niet alleen haar oom is, maar ook haar vader – bestaat daar geen Hallmark-kaart voor? En Myrcella, een schatje, ze zegt dat ze van hem houdt en het ergens altijd al geweten heeft…
Niña : … en haar neus begint te bloeden en ze valt dood neer. Op de kade zien we mevrouw Sand Snake het tegengif nemen. Ze had het dus op haar lippen gesmeerd. En zo komt de voorspelling uit de eerste aflevering van dit seizoen uit, die aan Cersei werd gedaan toen ze klein was: ze zal koningin worden, maar al haar kinderen zullen vroeg sterven.
Nina : Betekent dit nu oorlog tussen Dorne en King’s Landing? Die vraag moeten we doorschuiven naar het volgende seizoen. De Sand Snakes staan niet gelijk aan het bewind van Dorne, ze zijn een factie, maar de Lannisters zullen nu onverbiddelijk zijn?
Niña : Wie ook moet betalen is Cersei. Ze biecht haar overspel op aan de High Sparrow – maar ontkent haar relatie met haar broer Jaime. Als boetedoening moet ze op blote voeten terug lopen naar haar paleis. Door de gore straten van de stad. Naakt. Naked as the day she was born. Ze houdt zich stevig, maar wordt beschimpt, bespuugd, langzaam maar zeker breekt haar ijskoningin-houding. Het is de meest passende straf voor een vrouw die al die jaren elk gevoel van medelijden voor een ander had. Haar voeten bloeden; het doet helemaal als de kruistocht van Christus aan. Game of Thrones is niet zuinig met verwijzingen naar de klassieke verhalen dit seizoen. Zijn we het er allemaal mee eens dat Lena Headey dit heel goed speelt?
Nina : Mee eens. Wat een gezicht heeft ze, wat een uitstraling.
Joost: Niet alleen Lena Headey, ook Carice van Houten, ook Stephen Dillane (Stannis): allemaal spelen ze beter dan ooit, in hun gelaten lichaamstaal ligt hun lot al besloten deze aflevering.
Nina : Laten we Khaleesi niet vergeten. Haar draak Drogon heeft haar meegenomen ergens ver weg en moet bijkomen van zijn verwondingen. Daenerys loopt even weg… en wordt omsingeld door de horde van de Dothraki – zijn die goed of slecht voor haar? Fijne cliffhanger voor haar verhaallijn.
Joost : Tot slot Jon Snow dan. Hij laat zijn vriend Sam vertrekken naar een andere stad om maester te worden, waardoor hij eigenlijk geen vrienden overhoudt aan Castle Black. Maar goed nieuws! Ollie komt hem vertellen dat zijn oom Benjen misschien nog leeft, Benjen, remember him, Jons held uit seizoen 1, Jon snelt achter Ollie aan, maar er is geen Benjen, er is alleen een bordje met ‘traitor’ erop en…
Joost : Holy shit.
Nina : Nee.
Joost : Ik wil dood.
Niña : Jongens toch.
Joost : Holy, holy shit.
Niña : En zo hebben we na Agamemnon en Jezus Christus nu ook Julius Caesar te pakken. Jon Snow, doodgestoken door zijn gezworen broeders. De laatste dolkstoot komt van Ollie, Jon Snow kijkt hem helemaal ‘Et tu, Brute?’ aan. Dit zijn dan de consequenties voor Jon Snow: hij was nobel maar luisterde niet naar zijn mannen. Net als Stannis. En Game of Thrones is genadeloos voor wie meer met het ideaal bezig is dan met de gore praktijk.
Joost : What the fuck? Dit hele seizoen was het al duidelijk dat Ollie iets ging doen, maar hier sta je toch perplex van. Is Jon echt dood? Kan de Rode Priesteres hem niet tot leven wekken? Want alle verhaallijnen kwamen samen in Jon Snow, er werd eindeloos gespeculeerd over zijn afkomst, er waren voorspellingen dat hij ‘the Chosen Prince’ zou zijn die het tegen de Long Night kon opnemen, hij was de spil tussen de politieke gebeurtenissen op Westeros en de mystieke gebeurtenissen achter The Wall, zonder hem doet sowieso de hele Wall er niet toe – en dan was nu allemaal voor niets? Wat een anticlimax. Voor alles. Waarom hebben we hem vijf seizoenen dan zien groeien tot de leider die hij nu is? Of was?
Nina : Uiteindelijk moet je je afvragen: ‘Waarom kijken we naar Game of Thrones?’ Het is een serie die ons nooit geeft wat we willen. Hij speelt met de verwachtingspatronen die je gewend bent van tv-series en draait ze dan op een sadistische manier om. Hier tekenen we voor, al vijf seizoenen lang. Van al zijn personages heeft George RR Martin nog het meest van Ramsay Bolton weg: hij zal geen mogelijkheid onbenut laten zijn publiek te martelen. Tot volgend jaar dan maar.
PS Philip Huff vraagt zich in een reactie af of Westeros niet beter af zou zijn als Republiek. ‘Veel minder gezeik’, zegt hij.