Londen – ‘Feiten kunnen veranderen’, roept pastor Uzor Ndekwu met overslaande stem, ‘kijk naar Pluto die opeens geen planeet meer was, maar het woord van God, dat is onveranderlijk.’ De aanwezigen bij de bijna vijf uur durende zondagsdienst van de Jesus Sanctuary in Zuid-Londen haken in. ‘Unchangeable. Unchangeable…’ Vrouwen slaan op tamboerijnen en het bandje in de hoek van de volgepakte zaal begint dusdanig hard te spelen dat de bezoekers van de naburige kfc kunnen meegenieten.

Wie op zondagochtend door de Zuid-Londense Old Kent Road loopt en het woord van God wil horen, moet vooral goed luisteren. Of de Afrikaanse vrouwen volgen, die zich voor een kerkdienst kleden zoals hun Engelse zusters dat doen voor Ladies Day bij de paardenrennen. Ze gaan oude magazijnen, kantoren of scholen binnen die op zondag het huis zijn van kerkgemeenschappen met namen als de Holy Ghost Zone, Everlasting Arms Ministries, Winners Temple, Land of Prayer for Solutions en de Behold He Cometh Church.

Een studie van Roehampton University heeft uitgewezen dat er alleen al in stadsdeel Southwark 250 ‘Black Majority Churches’ zijn. Op heel het eiland zijn er 2800 van zulke kerken, meestal behorend tot de pinkstergemeente. ‘De Engelsen brachten het christendom naar Afrika’, constateert Ndekwu, een bankier die in eigen land faam verwierf als televisiedominee, ‘en wij brengen het terug.’ Naast de King James Bible op zijn bureau ligt zijn eigen boek waarin hij dromen over bijen, bijlen en handtasjes op christelijke wijze verklaart.

In Ndekwu’s motiverende diensten getuigen parochianen hoe hun geloof thuis of op het werk heeft geholpen. Zelfontplooiing aan de hand van God staat voorop, op allerlei manieren. ‘In de kerk heb ik elektrische gitaar leren spelen’, zegt bandlid Colin, een twintiger. De kleurrijke evangelisering van dit deel van Londen, waar in 1906 de eerste Afrikaanse kerk werd gesticht, is het onderwerp geweest van een foto-expositie van Chloe Mathews, iets verderop in Tate Modern.

De Anglicaanse staatskerk profiteert van de groeiende aanwas van zwarte kerkgangers en Zuid-Londen heeft met Karowei Dorgu voor het eerst een zwarte bisschop. Maar de meeste Afrikanen willen een eigen, vrije kerk en zoeken naar locaties waar ze geen geluidsoverlast veroorzaken. Bij de Jesus Sanctuary herinnert de uit Nigeria afkomstige Elizabeth zich nog goed de reactie van haar moeder toen ze voor het eerst een Engelse kerk bezocht. ‘Niemand was vrolijk. Niemand speelde drums. Net een begrafenis.’