En dus ontlokte de mededeling op het Jeugdjournaal dat mijn dochter binnenkort ook op woensdagmiddag en elke veertien dagen op zaterdagochtend naar school zal moeten wegens de belabberde kwaliteit van het onderwijs enerzijds en het toegenomen aantal vakken anderzijds, mij een forse scheldkanonnade op de staat en zijn vermaledijde neiging zich steeds verder in het leven der burgers te dringen.
De tegenstrijdigheid van de argumentatie - er worden meer vakken gegeven en het onderwijs is slechter - beschouwde ik in de eerste opwinding slechts als illustratief voor het geperverteerde ambtelijke denken. Nee, dan het bericht over de collectieve arrestatie van het gemeentebestuur van Brunssum op verdenking van fraude. Dat meende ik onmiddellijk te kunnen plaatsen als een geslaagde 1 april-grap. Of het bericht van de stroom allochtonen die zich vrijdag jongstleden bij de Rotterdamse vreemdelingendienst had gemeld in de stellige verwachting daar een verblijfsvergunning te kunnen bemachtigen voor het bescheiden bedrag van duizend tot vijftienhonderd gulden. Ook dat leek mij een - overigens stuitend - voorbeeld van hetzelfde type humor. Evenals het bericht dat Brinkman zou hebben opgeroepen allochtone kinderen per gemeentelijk busje over de scholen te spreiden ter vergroting van de kwaliteit van onderwijs en samenleving. Kortom, rond de eerste april is er iets raars aan de hand in de verhouding tussen de werkelijkheid en mijn beleving ervan.
Maar zegt u nou zelf - 1 april of niet, wat te denken van het bericht dat het CDA bij monde van mevrouw Y. van Rooy heeft aangekondigd het minimumjeugdloon geheel te willen afschaffen? En dat luttele weken na de plannen tot de bevriezing van de AOW die diezelfde partij in ieder geval een fors aantal zetels en een voorzitter, plus wellicht het premierschap kosten. Terwijl de Franse hoofdstad reeds weken wordt gebrandschat door studenten en andere jeugdigen die daar een halve volksopstand hebben opgevoerd teneinde datzelfde jeugdloon te redden - en met succes. En dat terwijl er in het kader van de werkgelegenheid op de Nederlandse jeugdlonen al sinds het begin van de jaren tachtig fors wordt gekort, overigens zonder dat dat tot op heden tot enig aanwijsbaar resultaat heeft geleid. Waardoor het Nederlandse jeugdloon volgens onderzoek van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid sinds jaar en dag het laagste is in West-Europa en Nederland dus voor jongeren in elk geval al een lage-lonenland is.
Voor sommigen is het alle dagen 1 april.