Zelden is zoveel onder het tapijt geveegd als in deze zaak, vanaf de politieagent die in het puin een los mensenhoofd vond dat hij direct in een vuilnisbak stopte, tot de als zelfmoord verpakte moord vorige week op de openbare aanklager Alberto Nisman.
De grootste vraag is niet wie de daders en opdrachtgevers waren, maar door wie en waarom ze altijd zijn gesauveerd. Vrijwel zeker is de aanslag beraamd door de leiders van Iran en uitgevoerd door Hezbollah. Het Amia-gebouw was het meest prominente joodse doel in een land met de grootste joodse gemeenschap van Latijns-Amerika. Twee jaar tevoren was de Israëlische ambassade in Buenos Aires al in de lucht gevlogen. Ook die aanslag is toegeschreven aan Iran-Hezbollah.
De toenmalige Argentijnse president Menem, een rasboef die wegens wapensmokkel is veroordeeld maar als senator niet de cel in hoeft, zei eerst dat de Amia-aanslag gepleegd was door ‘Argentijnse terroristen’, daarna beweerde hij dat de bomaanslag een vergelding was voor zijn steun aan de Amerikanen in de eerste Golfoorlog en zijn bezoek aan Israël. Politiecommissaris Palacios, openbare aanklager Galeano en de geheime dienst Side saboteerden het onderzoek met alle middelen. Vermoedelijk wilden de daders twee vliegen in één klap slaan: Israël treffen en tegelijk Menem straffen voor het schrappen van geheime nucleaire leveranties aan Iran.
Tien jaar geleden droeg president Néstor Kirchner het onderzoek over aan Nisman. Die kwam uit bij Iran, Hezbollah en Kirchners weduwe en opvolgster Cristina Fernández. Deze zou hebben beloofd de internationale arrestatiebevelen tegen zes Iraanse leiders in te trekken in ruil voor een megadeal: Argentijns graan voor Iraanse olie. Cristina beweert dat deze beschuldiging Nisman is ingefluisterd door twee ontrouwe agenten van de geheime dienst. En wat te denken van de ‘onthulling’ van de toenmalige Israëlische ambassadeur, dat Israël de meeste schuldigen had geliquideerd?
Ikzelf was bijna klaar met mijn nieuwe boek Operatie Menora. Uitgangspunt van deze faction-thriller is de aanslag van 1994. Na de moord op Nisman moet ik de fictie nog meer laten wijken voor de realiteit.