Het Franse Nouvelle Vague komt 18 oktober met zijn bossanovabewerkingen van new wave- en punkklassiekers naar de Melkweg. Vocaal ondersteund door zwoele vrouwenzang en met een eigen, intrigerende identiteit. Een avond van afwisselend meedeinen met zomerse melodieën en met gepaste stilte luisteren naar beklemmende interpretaties van Joy Divisions Love Will Tear Us Apart of Fade to Grey van Visage.
Komt ze wel, komt ze niet? En als ze komt, in welke staat? De reputatie van Amy Winehouse als afzegger en notoire dronkelap is nog groter dan de al niet geringe waardering voor haar album Back to Black. Terecht, want de twintiger leverde een geweldige ‘ouderwets’ klinkende soulplaat af waarop ze klinkt als een minstens twee keer zo oude diva. In vorm en op tijd kan ze 22 oktober iets moois neerzetten in de Heineken Music Hall, maar het blijft een gok(je).
Leeftijdgenoot Zach Condon maakte als Beirutmet Gulag Orkestar een opmerkelijk folkalbum met zigeuner- en texmexinvloeden. Naast de zang neemt hij daarop ook trompet, ukelele, piano, orgel, percussie, accordeon en mandoline grotendeels voor zijn rekening. Zijn tienkoppige band treedt 15 november in Paradisoop.
Op 18 november doet The National de Melkweg aan en dat is precies de goede tijd om ze te zien. De Stuart A. Staplesachtige bariton van Mett Beringer en bijbehorende melancholieke begeleiding is de ultieme herfstmuziek. De sfeer is vaak donker, grauw en mistig, maar de nummers bieden genoeg warmte en transparantie voor tijdelijke opklaringen.