_Negen
moest ik worden, negen werden ik en mijn vriendjes_
later, allemaal vroeger, maar ik zei neger, een woord
dat wel kon, ik word negerrrrrrr. Mijn broer fluisterde
in me dat ik groot werd en dat onder de haren van grote
kunstenaars kleine oren zitten en dat oren groeien
als je ouder wordt maar die van kunstenaars blijven klein
en daarom sterven ze jonge, een gotspe. Vind je niet? Wat?
Laat maar. Mijn broer had ogen zonder kleur heel authentiek
hoorde ik en dat kon wat worden. Ik vergat wat.
Elf alweer twaalf, veertien en ik bruinde, ik zonde
en er brak een tijd aan. Mijn broer kwam niet meer thuis.
In de zekerheid van een aantal onopgeloste vraagstukken
leidde ik een blank leven in een stad van grote mensen,
in de zekerheid van een aantal onopgeloste vraagstukken.
(uit: Spamfighter)
Anne Vegter (1958) is dichter en proza-, toneel- en kinderboekenschrijfster. Ze debuteerde in 1991 met de dichtbundel Het Veerde, die werd gevolgd door onder meer Aandelen & Obligaties. In 1994 verscheen haar verhalenbundel Ongekuiste versies. Spamfighter werd genomineerd voor de Ida Gerhardtprijs. All Inclusive werd op de Gedichtendag 2008 uitgeroepen tot een van de drie gedichten van het jaar 2007. Ze won de Woutertje Pieterseprijs. Verse Bekken! of Hoe Heel Kort zich in een kip vergiste, uit het wc-raam hing, het op een sluipen zette en andere avonturen van de rat werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. In 2004 kreeg ze de Anna Blamanprijs voor haar hele oeuvre.