Sydney – Een zucht van verlichting gaat door Australië: het rugbyseizoen is eindelijk begonnen. Niet alleen heeft het leven van de Australiër weer zin – rugby is een religie – hopelijk is er nu een einde gekomen aan de vele incidenten van geweld tegen vrouwen waarbij de grootste rugbysterren tijdens de zomerstop betrokken raakten. Maar liefst negen bekende spelers werden in de afgelopen maanden verdacht van zaken als aanranding, verkrachting en huiselijk geweld.

Een van de grootste sterren van de sport, de mediagenieke Jack de Belin, wordt verdacht van de gewelddadige verkrachting van een negentienjarig meisje dat hij tijdens het uitgaan had ontmoet – iets dat hij stellig ontkent. Een andere speler zou zijn echtgenote meermaals hebben mishandeld, onder meer door stenen naar haar te gooien. Anderen zouden in nachtclubs vrouwen hebben aangerand.

De capriolen van de rugbyers zijn in Australië altijd onderwerp van gesprek. Enigszins besmuikt toonde een vriend filmpjes waarover zijn collega’s maar niet uitgepraat raken en die zich via sociale media razendsnel verspreiden: beelden tijdens seks, harddrugsgebruik en dronken wangedrag. Een deel van de Australiërs ziet dat als vermakelijke onderdelen van een jongemannenleven, maar de incidenten waarbij vrouwen het slachtoffer zijn van (seksueel) geweld, stuiten velen tegen de borst.

Australië is op papier een voorloper op het gebied van genderissues en gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Mijn Nederlandse vriendin is gestart met een opleiding aan University of Sydney en moest verplicht modules volgen over seksuele veiligheid en wederzijdse instemming. Wie in het bedrijfsleven een opmerking maakt die vrouwonvriendelijk zou kunnen zijn, mag linea recta bij personeelszaken uitleg geven.

Rugby echter hoort bij die andere kant van Australië: het is een bastion van de mannelijkheid die in Australië zo wordt gewaardeerd. Wangedrag van spelers in de zomerstop is van alle tijden. Boys will be boys.

Maar zelfs dat bastion begint nu scheurtjes te vertonen: de rugbybond heeft na lang wikken en wegen een regel ingesteld dat spelers niet langer worden opgesteld als ze verdacht zijn van een ernstig misdrijf. Het is een omstreden maatregel, die ingaat tegen de onschuldpresumptie.

Toch lijken de meeste Australiërs geen zin te hebben in een vergaand debat over de mores binnen de sport. In een land waar zelfs huisdieren lid kunnen worden van de rugbyclub, is men vooral blij dat de eerste tackles weer vliegen.