Brussel – Niets is zeker, zeker in België. Wellicht hebben de zuiderburen op het moment dat u dit leest een nieuwe regering. Maandagnacht waren de onderhandelaars eindelijk aan de moeilijkste vraag toegekomen: waar in tijden van corona geld te vinden voor alle wensen van de zeven partijen – de socialisten, groenen en liberalen aan twee kanten van de taalgrens en de christen-democraten alleen van Vlaamse zijde – die een coalitie willen smeden? Ze hoorden de tijdbom tikken. Met de hand op het hart hadden ze gezworen op 1 oktober 2020 een regeringsverklaring af te leggen. Ze zaten om de tafel in de wetenschap dat falen fataal zou zijn voor het naar een dieptepunt gezakte vertrouwen in de politiek van de Belgen.

Hoe is het mogelijk dat de onderhandelaars 492 dagen na de verkiezingen in de nachtelijke uren nog bergen werk hadden te verzetten? Net als in Nederland versplintert in België het politieke landschap. De traditionele partijen zien hun aanhang slinken, wat hun drang om te scoren aanwakkert. Wat het nog ingewikkelder maakt, is de diepe kloof tussen een rechts Vlaanderen en een links Wallonië. De liberaal Alexander De Croo, die nu hoge ogen gooit voor het premierschap, verkondigde in augustus 2019 stellig dat een stabiele regering onmogelijk was zonder de twee grootste partijen aan beide zijden van de taalgrens, de n-va en de Parti Socialiste. Hij vreesde dat de Waalse socialisten in een regering zonder de Vlaams-nationalisten het stuur te veel naar links zouden weten te trekken. Ook deelden de Vlaamse liberalen met de christen-democraten de angst voor een afstraffing van de kiezer wanneer ze n-va buiten spel zouden zetten en in een regering zouden stappen die een minderheid in Vlaanderen vertegenwoordigt.

Toch willen ze zich nu aan het avontuur wagen. Na het mislukken van een ultieme poging n-va en PS samen te brengen, zien ze geen andere uitweg meer. Liever nog dit moetje dan nieuwe verkiezingen. Alle kans dat die uitlopen op een zege van het extreem-rechtse Vlaams Belang. Maar ze zullen een col van de buitencategorie moeten beklimmen. Ze staan aan de start op het moment dat de tweede coronagolf het parcours overspoelt, terwijl de eerste al flinke putten in de weg heeft geslagen. Het wonder van een nieuwe Belgische regering mag mogelijk geschied zijn, een tweede mirakel zou het zijn als die een lang leven is beschoren en in staat is, zoals de schaarse pleitbezorgers ervan hopen, te schrijven aan een wervend, progressief verhaal.