Rome – De ‘Berlusconi-film’, zoals Loro (‘Zij’) van Paolo Sorrentino wordt genoemd, mag niet meedoen aan Cannes. Het belangrijkste filmfestival ter wereld loopt dit jaar van 8 mei tot 19 mei en de nieuwste film van Oscarwinnaar Sorrentino (in 2014 met La grande bellezza) werd op voorhand als een van de hoogtepunten beschouwd. Een portret van Silvio Berlusconi (81), de alle normen en waarden tartende oud-premier van Italië, van de meester van de ironie regisseur Sorrentino, met zijn ideale vertolker Toni Servillo als Berlusconi. Al eerder maakten ze samen het prachtige portret Il Divo (2008) van Giulio Andreotti, de christen-democratische oud-premier die door de Italianen ‘Belzebù’ (de duivel) werd genoemd. Die film kreeg de juryprijs van Cannes in 2008 en was een groot internationaal succes.

Maar bij de presentatie van het programma van Cannes 2018 vorige week zat Loro niet, omdat het feit dat de film al op 24 april zou uitkomen in Italië ‘tot twijfels had geleid’. Festivalfilms dienen in première te gaan op het festival, maar in het verleden is voor andere Italiaanse grootheden als Bertolucci en Moretti wel een uitzondering gemaakt.

Of de plotselinge strengheid van Cannes ook te maken heeft met het peloton van topadvocaten dat Berlusconi op het blokkeren van Loro heeft gezet, wordt er niet bij verteld. Want Berlusconi maakt zich zorgen over de ‘imagoschade’ die de film zou kunnen veroorzaken.

Afgelopen week gaf Berlusconi zelf een staaltje weg van hoe zijn imago dient te worden beschermd. Na afloop van het gesprek met de president van de republiek Sergio Mattarella over de regeringsformatie gaf centrum-rechts zoals gebruikelijk een korte verklaring voor de pers. En zoals ook gebruikelijk is, voerde de leider van de grootste partij van de coalitie het woord. Dat was dus Matteo Salvini, de relatief jonge (45) leider van de Lega Nord. Naast Salvini stond Berlusconi (81), die nog nooit in zijn leven een bijrol heeft geaccepteerd en dat ook nu zeker niet van plan was. Met overdreven gebaren mimede hij alles wat Salvini zei vóór, om vooral duidelijk te maken dat hij degene was die de teksten had verzonnen. Om zich vervolgens, toen de officiële verklaring voorbij was, nog even in z’n eentje meester te maken van de microfoons die niet voor hem waren bestemd. ‘Pas op hè jongens!’ zei hij met zwaaiende vinger tegen de verzamelde pers, ‘gedraag jullie een beetje!’