Het Europees Parlement en de Tweede Kamer scoren behoorlijk, maar de rest blijft achter, zeker als je kijkt naar externe adviesorganen en interdepartementale commissies. Er moet nog veel gebeuren voordat de vertegenwoordiging van vrouwen een beetje rechtgetrokken is. Er zijn te weinig vrouwelijke burgemeesters. Er zitten haast geen vrouwen in de besturen van de waterschappen. Er zitten te weinig vrouwen in gemeenteraden. Bij de politiekorpsen zijn de korpschef en de plaatsvervangend korpschef steeds een man. De hoofden van diplomatieke zendingen, consulaten-generaal en permanente vertegenwoordigingen zijn mannen.
Het percentage vrouwelijke gemeentesecretarissen ligt op 3,2 procent. Geen enkele universiteit heeft een vrouwelijke voorzitter van het College van Bestuur.
Toch is in een aantal gevallen het percentage vrouwen iets gestegen, maar dat kan ook komen door het aantal vacatures voor zo'n functie of door het teruglopen van het aantal functies van een categorie.
Het blijft boeiend om te zien hoe langzaam het aantal vrouwen op bepaalde posten stijgt, of hoe dat geheel niet gebeurt. De emancipatie voltooid? Nee, de mannenkonten kleven aan de groene stoelen en sollicitatiecommissies zijn nog steeds eenzijdig samengesteld, en cooptatie is nog steeds aan de orde van de dag.
Toch zal het uiteindelijk wel goedkomen, er is geen stoppen aan, ook al wordt de Emancipatieraad als controleraad van het regeringsbeleid opgeheven.