Ik heb vandaag een komisch boek gelezen.
Onze ondergang werd daarin beschreven.
Wie fortuin bezat, had dus niets te vrezen;
wie arm was, dus ziek, mocht niet verder leven.
Grappig, de schrijver deed het met twee hondjes,
en ging tekeer tegen wat geitenneukers;
hij wilde zelf die buitenlandse kontjes.
Haat wond hem op, hij kende echt niets leukers.
Ik wou mijn vrienden graag dit boekje geven.
Maar de boekhandel zei: «Entartete Kunst».
Het boek werd aan het haardvuur prijsgegeven.
Scherp? Ach, misschien voor hem of haar die loenst.
Ikzelf vind het een schande en goed fout!
Ondergang: als men ons boeken onthoudt.