Ik heb vandaag een komisch boek gelezen.

Onze ondergang werd daarin beschreven.

Wie fortuin bezat, had dus niets te vrezen;

wie arm was, dus ziek, mocht niet verder leven.

Grappig, de schrijver deed het met twee hondjes,

en ging tekeer tegen wat geitenneukers;

hij wilde zelf die buitenlandse kontjes.

Haat wond hem op, hij kende echt niets leukers.

Ik wou mijn vrienden graag dit boekje geven.

Maar de boekhandel zei: «Entartete Kunst».

Het boek werd aan het haardvuur prijsgegeven.

Scherp? Ach, misschien voor hem of haar die loenst.

Ikzelf vind het een schande en goed fout!

Ondergang: als men ons boeken onthoudt.