Op internet circuleren verschillende opnamen van Miley Cyrus als gast bij liveshows van andere artiesten. De twee opvallendste zijn die bij Dolly Parton (haar peettante) en Metallica. Wat opvalt is allereerst dat het charisma en de performancekracht van Cyrus zó groot zijn dat ze zelfs bij wereldsterren met decennia ervaring de aandacht weet op te eisen. Daarnaast: dat ze net zozeer bij de countryballads van Parton als bij de metal van Metallica op haar plek is. En vooral: dat haar stem een van de opvallendste uit de popmuziek van deze tijd is. Cyrus heeft het bereik, het volume en de kracht van een popster die stadions aan kan, maar in die stem zit een rauwe kant die normaal gesproken is voorbehouden aan artiesten die nadrukkelijk in de alternatieve rockkant zitten. Ze is de popversie van Courtney Love (Hole), Brody Dalle (The Distillers) en Aimee Allen (The Interrupters).
Die rauwheid reserveert ze met name voor de refreinen van nummers die je in de jaren tachtig ‘rockballads’ zou noemen, zoals haar klassieker Wrecking Ball. Op haar nieuwe album Endless Summer Vacation doet Jaded aan dat nummer denken. Ook zo’n refrein als een pot secondelijm, net als in You, waarin ze het contrast tussen haar donkere, zwoele noten in het midden en de hoge uithalen perfect uitspeelt. De tekst is die van de nieuwe start na een breuk, maar dan met een vleugje Bonnie en Clyde. De venijnige leverstoot naar het verleden zit meteen al in het openingsnummer, de enorme hit Flowers. Het is het verwijt, ingepakt in de zelfliefde: ‘I can buy myself flowers/ Write my name in the sand/ Talk to myself for hours/ Say things you don’t understand (never will)/ I can take myself dancing/ I can hold my own hand/ Yeah, I can love me better than/ You can’.
Het nummer komt op het eind van het album nog eens langs, in de demoversie: alleen Cyrus en een piano. Prachtig, en eigenlijk voldoende. In emotioneel opzicht het hoogtepunt van het album. Maar Cyrus wil een veel grotere stijlkaart trekken, dus trekt ze ook de club in, duikt ze de jaren tachtig in en plukt ze uit funk en r&b. Gladjes, enigszins overgeproduceerd maar niettemin mooi is haar duet met Brandi Carlile. Hun stemmen smelten prachtig samen, en de tekst zit vol met fraaie verwijzingen naar onder meer Billy Joel en Bob Dylan. En door het vleugje country in de gitaar ook naar haar vader Billy Ray Cyrus.
Miley Cyrus – Endless Summer Vacation (Sony)