Het mooiste is natuurlijk wanneer cultuur verrast, en het aanbod kent enkele intrigerende programmatitels, zoals Wie weet overleeft de begeerte me, een voorstelling met Sylvia Kristel.
Cabaretier/tekstdichter Kees Torn dreigt volgend seizoen definitief door te breken. Zijn achtste soloprogramma Dood en verderf werd de afgelopen twee jaar overal geprezen. De intieme vorm van cabaret die Torn maakt, moet het vooral van de teksten en ingetogen voordracht hebben en komt het best tot zijn recht in kleine theaters. Laten we hopen dat hij het succes binnen de perken weet te houden. De titel van zijn nieuwe show (vanaf november) doet het ergste vrezen: Einde verhaal.
Kleinkunst is natuurlijk de Nederlandse variant op het Franse chanson, een genre dat hier de laatste jaren weer aan populariteit heeft gewonnen, dankzij Wende Snijders, de band Alderliefste en de wederopstanding van Liesbeth List (binnenkort weer te zien in de musical Piaf). De bekendste chansonnier in Nederland is Jacques Brel, die met al zijn pathos ook veel popliefhebbers aanspreekt. Zij moeten zeker gaan kijken naar de voorstelling L’esprit de Jacques, met Micheline Van Hautem én Bruno Brel. Van Hautem heeft met haar voormalige band Miche en Scène bewezen het werk van Brel op een verfrissende wijze te kunnen interpreteren. Bruno is een volle neef van Le Grand Jacques, die nooit uit de schaduw van z’n wereldberoemde oom is gekomen, maar als geen ander de geest van Brel op het podium tot leven kan wekken.
Tussen de hedendaagse, nooit in Nederland doorgebroken Franse chansonniers zitten interessante figuren. De absurdistische dromer Thomas Fersen bijvoorbeeld, die in september met een nieuwe cd komt. Of bands als Têtes Raides en Les Ogres de Barback, die het komende seizoen her en der in Frankrijk op de planken staan (zie Infoconcert.com). Beïnvloed door zowel punk en new wave als het klassieke chanson roepen ze een sfeer op van druipkaarsen en zwarte coltruien, gecombineerd met graffiti en soldatenkistjes. Een aangename vorm van muzikale anarchie, ook voor wie de poëtische teksten niet goed kan volgen. De multi-instrumentale bandjes doen een beetje denken aan het door een subsidiestop bedreigde Willem Breuker Kollektief, dat natuurlijk ook weer een bezoekje waard is in het nieuwe seizoen – nu het nog kan. En de ophef over het actieverleden van Wijnand Duyvendak doet verlangen naar Magiër van een nieuwe tijd, de biografie van Robert Jasper Grootveld, die in januari verschijnt bij De Arbeiderspers.
INFO:
Wie weet overleeft de begeerte me
Wende Snijders
L’esprit de Jacques,
Willem Breuker Kollektief
Robert JasperGrootveld