Londen – Stakingen en sneeuwvlokken teisteren de dienstregeling rond Londen, maar één trein arriveerde precies op tijd: na zestien dagen denderde de East Wind-trein uit de Chinese industriestad Yiwu het Oost-Londense station Barking volgens het schema binnen.
De goederentrein had de langste treinreis ooit afgelegd: bijna 12.000 kilometer. In de 68 containers zaten kleren, koffers en andere huishoudelijke spullen. Totale waarde: 4,5 miljoen euro. De trein, vernoemd naar Mao’s credo dat ‘de oostenwind prevaleert boven de westenwind’, had door Kazachstan, Rusland, Wit-Rusland, Polen, Duitsland, België en Frankrijk gereden. Het moet de nieuwe Zijderoute worden, de eeuwenoude handelsroute van en naar de Oost.
In de Engelse pers is de trein het symbool van wereldhandel genoemd. De verwachtingen van de Brexiteers zijn hooggespannen. ‘Vanaf ons kleine eiland met zijn sterke economie gaan we goederen verkopen, van Lahore tot in Los Angeles’, zei Liam Fox, de oud-minister van Defensie die nu over de Brexit-handel gaat.
Hoofdprijs is een handelsakkoord met China. Al onder David Cameron is er een nixoniaans charmeoffensief begonnen. De Chinezen mogen in het Verenigd Koninkrijk kopen wat ze leuk vinden (tot en met Camerons stamkroeg), bouwen er kerncentrales en om Peking te paaien schonk de Britse regering drie miljoen euro voor de ontwikkeling van het Chinese amateurvoetbal. De vraag is nu waar de Britten de Chinese consumenten mee gaan verblijden.
Door de jaren heen is het Verenigd Koninkrijk een importland geworden. De export bestaat vooral uit financiële diensten, maar die passen niet in een Maersk-container. Naar verluidt zullen de Britten (Japanse) auto’s naar China sturen, spullen met het label ‘Made in Britain’ en misschien kan er een wagon worden aangehangen voor voetballers die in het oosten 25 miljoen per jaar kunnen verdienen. Er moet wel ruimte blijven voor Franse kazen en Duits bier.
De nieuwe Zijderoute zal ook een rol spelen bij de Brexit-onderhandelingen. ‘China is geen lid van de douane-unie en de Europese interne markt’, schreef de Daily Telegraph in een strijdlustig hoofdcommentaar, ‘Europese Brexit-onderhandelaars moeten bij May’s bereidheid om de onderhandelingstafel te verlaten de trein in gedachten houden. Goederen zullen hun bestemming vinden, wat de politici in Brussel ook doen of zeggen.’
Wanneer de Britten de douane-unie inderdaad verlaten, zal de Mao May-express hooguit worden opgehouden bij de douane in Calais. Maar aan vertragingen zijn de Britten gewend.