De Libanese staat accepteert echter wel burgerlijke huwelijken die in het buitenland zijn voltrokken. En dus wijken velen uit, activisten schatten zo’n tweeduizend Libanezen per jaar. De makkelijkste en goedkoopste optie is Cyprus, twee uur vliegen van Beiroet. Met de zomer voor de deur spatten de verliefde stelletjes je tegemoet vanaf reclameborden. Koppels met een tweede paspoort kunnen ook verder uitwijken. Jessica en Patric, Libanees maar in het bezit van een Frans paspoort, hebben besloten in Frankrijk te trouwen. ‘We kunnen ook in een kerk trouwen, maar we willen een burgerlijk huwelijk’, zegt Alia. ‘Wij willen als gelijken trouwen’, zegt ze doelend op de ongelijke positie tussen man en vrouw binnen de Libanese religieuze wetgeving. Het stel symboliseert een trend onder jonge Libanezen die, zelfs als ze uit hetzelfde geloof komen, toch liever seculier trouwen.

Want de complicaties van het Libanese systeem eindigen niet met het ja-woord. Als het huwelijk op de klippen loopt is scheiden binnen het Libanese religieuze systeem vaak geen optie; de maronitische kerk, bijvoorbeeld, is gestoeld op de katholieke leer en staat enkel annulering van het huwelijk toe, met gevolg dat kinderen uit het huwelijk buitenechtelijk worden.

Een alternatieve optie is dan om van sekte te veranderen. De Syrisch-orthodoxe kerk staat veel gunstiger tegenover scheiden en is een populaire optie. Dit is echter duur; kosten voor advocaten, bekering en scheiding kunnen oplopen tot twintigduizend dollar. Een snellere en goedkopere optie is om compleet van geloof te veranderen; in de islam is scheiden toegestaan. In beide gevallen vallen kinderen echter onder het religieuze recht van het desbetreffende geloof. Dit pakt vooral voor vrouwen nadelig uit, en kinderen boven de zeven worden vrijwel altijd aan de vader toegewezen.

Activisten proberen al jaren deze situatie te veranderen. ‘Burgerlijk huwelijk in plaats van burgeroorlog!’ is een van hun leuzen. Maar de laatste serieuze poging het burgerlijk huwelijk te realiseren sneuvelde in 1998 in het parlement en een nieuw voorstel stuit op religieuze oppositie.