In Maxim Februari’s citybook Ondergrondse fuifzaal lezen we over een personage dat door ‘de autoriteiten’ naar Turnhout gestuurd is. Hij treft een stad aan die verzuipt in zelfmedelijden en kampt met een minderwaardigheidscomplex. Maar waarom? ‘Is de anticonceptiepil niet uitgevonden in Turnhout? Is de vrouw er niet bevrijd? Wordt de speelkaart er niet gedrukt? Nou dan.’
Maxim Februari (1963), pseudoniem van dr. mr. drs. M. Drenth, is schrijver en rechtsfilosoof. Zijn dissertatie Een pruik van paardenhaar & Over het lezen van een boek (2000) werd genomineerd voor de Gouden Uil. Voor zijn gehele oeuvre ontving hij in 2008 de Frans Kellendonk-prijs. Voor deBuren schreef Februari eerder het Radioboek Razernij.
Maxim Februari © Merlin Daleman