In een tweedehandsboekenwinkel stuitte ik onlangs op een curieus vogelboek: Birds from Britannia. De auteur was niemand minder dan zijne koninklijke hoogheid de hertog van Edinburgh. Met devotie schreef prins Philip over de albatrossen, de witkapnoddy’s en de Kaapse stormvogels die hij vanaf het dek van de Royal Yacht Britannia had waargenomen. In het boek zat een brief van zijn privé-secretaris Lord Rupert, anno 1980 geschreven in Palermo, waar het schip aangemeerd lag.

De teleurstelling van de koninklijke familie was groot toen de Labourregering in 1997 het schip uit de vaart nam. Sindsdien ligt het als toeristische attractie aan wal in Leith, nabij Edinburgh. Maar de beslissing om uit de Europese Unie te treden en de wereld af te struinen naar nieuwe afzetmarkten voor Britse producten heeft de boot weer in de belangstelling gezet. Honderd Conservatieve Kamerleden willen dat de koningin een nieuw jacht krijgt.

De nieuwe Britannia moet vooral dienst doen als vlaggenschip. Is het geen indrukwekkende plek, zo luidt de redenering, om handtekeningen te zetten onder lucratieve handelsakkoorden? Volgens oud-bewindslieden is het koninklijke jacht begin jaren negentig goed geweest voor 3,5 miljard euro aan handel. Tijdens een Kamerdebat echter zei de sceptische Alok Sharma, staatssecretaris voor Azië en de Pacific, dat daar geen hard bewijs voor bestaat.

De regering wil er geen belastinggeld aan besteden en voor het voorstel om de benodigde 130 miljoen euro weg te halen bij Ontwikkelingssamenwerking voelde ze niets. Een groep ondernemers gaat nu een kosten-batenanalyse laten uitvoeren door Deloitte. Een belangrijke vraag is natuurlijk wat de Britten te bieden hebben aan de wereld. Volgens minister van Milieuzaken Andrea Leadsom zouden de Britten thee, jam en biscuits kunnen exporteren.

Dat eerste heeft voor vraagtekens gezorgd, daar er niet veel theeplantages zijn op het eiland. Het gaat echter niet om het ruwe materiaal maar de toegevoegde waarde. Mede dankzij een serie als Downton Abbey is er een groeiende vraag naar klassieke Britse thee, zoals bijvoorbeeld het Waitrose Duchy Organic van prins Charles. Voor de koningsgezinde Brexiteers is dit een droom: de kroonprins die op het nieuwe koninklijke jacht arriveert in Sydney, Shanghai en São Paulo om daar zijn thee en biccies te verkopen. Volgen sceptici is het de nieuwe Titanic.