En dat terwijl de voorkeuren van de meeste landen zo voorspelbaar bleken: de Finnen voor de Letten, Cyprus voor Griekenland, de Turkse gemeenschap in Duitsland voor Turkije, Romaanse landen voor Romaanse landen, Oost-Europa voor Oost-Europa.
Alle aandacht ging natuurlijk uit naar de mooie Dana met haar tuttige liedje. Natuurlijk was de uitverkiezing van een transsekueel uit het door een orthodoxe minderheid gekoeioneerde Israel vooral een politieke daad. We zullen haar nog vaak bij Paul de Leeuw zien en binnenkort gaat ze gewoon in Amsterdam wonen.
Er was niets politieks aan het mooiste liedje van allemaal. Dat kwam uit Malta. Het werd gezongen door een dik meisje waar je makkelijk verliefd op kon worden. Ze heeft het vast heel moeilijk gehad thuis. Maar ze is nu eenmaal niet camp. Ze kon gewoon goed zingen en het ging echt over de liefde.