Een manifestatie in een museum over een politiek actueel onderwerp is in de Nederlandse kunstwereld betrekkelijk zeldzaam. Er bestaat hier een diepgeworteld ontzag voor de auto-nomie van de kunstenaar, maar tegelijkertijd een even diep gewortelde achterdocht tegen kunst met een politiek doel.
De directeur van het Van Abbemuseum, Charles Esche, ziet zijn museum als een politiek fo-rum, een ‘actieve ruimte’, ‘een agonistische instelling’, een plek waar strijd geleverd wordt. De kunstenaar kan zich in Esche’s optiek niet beperken tot alleen maar esthetica, navelstaarderij of entertainment. De autonomie van de kunst, in de zin van een volstrekt voor zichzelf be-staande activiteit, staat voor hem volledig ter discussie. Hij heeft ’t liever over ‘applied imagi-nation’, toegepaste verbeeldingskracht. Dat zijn even interessante als discutabele ideeën, want ze verraden een bijna activistische houding.
Be(com)ing Dutch wordt dus een ongewoon project in de Nederlandse museumwereld. De Groene Amsterdammer ziet dat met grote belangstelling aan. Esche en zijn curator, Annie Fletcher, spraken twee jaar lang met kunstenaars, intellectuelen, politici én Eindhovenaren van allerlei slag over identiteit, nationaliteit, Nederlanderschap, diversiteit, enzovoort. Lastige onderwerpen: wie zijn wij eigenlijk, Nederlanders? Wat betekent zo’n idee: ‘Nederlander zijn’ – of: ‘Nederlander worden’?
Be(com)ing Dutch lijkt een experiment van grote allure te worden.