Het elfjarige meisje uit Gambia dat als enige van haar familie levend uit de Middellandse Zee was gehaald, pakte een pen en begon haastig te schrijven. De vluchtelingen-helper wachtte tot ze opstond en pakte het schrift. In nog wankel maar goed begrijpelijk Engels had ze geschreven: ‘Ik kom uit Gambia en ik ben over zee naar Italië gekomen. Heel veel mensen zijn dood, mijn beste vrienden, mijn zus en mijn broer, zijn dood tussen de golven om Italië te bereiken…’
Het meisje had haar verhaal opgeschreven, zo begrijpt de helper terwijl hij volschiet, om anderen af te raden de helse tocht die zij als enige had overleefd te ondernemen:
‘Ik smeek jullie, broeders en zusters, stop met deze manier van vluchten!’ schrijft ze. ‘Ik weet wat ik heb gezien en ik heb heel veel gezien dat ik niet kan vertellen. Dat wat ik kan zeggen aan jullie die op het punt van vertrekken staan is: doe het niet, alsjeblieft, broeders en zusters…’ En ze onderstreept nog: ‘De zee oversteken is heel, heel gevaarlijk. Ik smeek jullie, doe het niet.’ Ze sluit af met: ‘Deze brief is geschreven door jullie jonge zuster (met haar naam en achternaam).’
Ze was met de familie uit Gambia gekomen, waar geen oorlog heerst, en waar het leven de ‘gewone’ Afrikaanse misère is. Ze ging naar school. Haar ouders hadden besloten om de grote sprong naar een beter leven te wagen en hadden de bijna vierduizend kilometer naar Libië afgelegd. Daar had haar vader extra geld betaald voor het meisje en haar iets oudere zusje opdat ze de oversteek aan dek van het vehikel mochten maken, in plaats van opgesloten in het vooronder, zoals hij, zijn vrouw en het jongste broertje. Toen de zuurstof bijna op was, hadden de vierhonderd opgeslotenen geprobeerd de gebarricadeerde uitgang open te breken. Daardoor was de boot uit evenwicht geraakt en gekapseisd.
Het meisje was door het oudere zusje met de kracht der wanhoop met haar hoofd boven de golven gehouden tot een schip van de Italiaanse marine ze kwam redden. Te laat voor het oudere zusje, dat verdronk. Van de vierhonderd mensen in het vooronder bestaat alleen mondelinge getuigenis, zoals van zovelen. Het zijn de dagelijkse ‘spook-doden’ op de Middellandse Zee.