Op 9 november kreeg de Estse premier Taavi Rõivas (37) een motie van wantrouwen aan de broek. Het resultaat: exit Rõivas en zijn liberale Hervormingspartij, de ‘eeuwige’ regeringspartij. Litouwen beleefde die dag ook een doorbraak in de coalitiebesprekingen tussen de ietwat mysterieuze Unie van Boeren en Groenen en de sociaal-democraten.
Toch knaagt de onzekerheid over de toekomstige buitenlandse politiek van de Verenigde Staten aan de kleine, kwetsbare republieken. Toen The Donald afgelopen zomer roeptoeterde dat niet vaststaat dat Amerika al zijn bondgenoten te hulp zal schieten, ‘als deze hun verplichtingen ten opzichte van ons niet nakomen’, fronsten politici en analisten in Noordoost-Europa de wenkbrauwen. Voor de Estse president Toomas Hendrik Ilves, een oud-Amerikaan, was het reden te twitteren dat zijn land een van de weinige Navo-lidstaten is die wél keurig twee procent van zijn bbp aan defensie spendeert.
De Amerikaanse vice-president Joe Biden kwam de Baltische staten op 23 augustus in Riga geruststellen. Bijstand in geval van Russische nood, conform Artikel 5 van het Navo-verdrag, is voor de VS een kwestie van ‘sacred honor’. Aan die gedachte klampt de Litouwse oud-president Valdas Adamkus, ook een ex-Amerikaan, zich nog steeds vast. In het praatprogramma Dèmesio centre voorspelde hij dat het beleid van zijn vroegere vaderland onder Trump niet wezenlijk zal veranderen – ‘op de korte termijn niet, althans’. Het Litouwse woord voor ‘kort’ is overigens ‘trumpas’, net als de verlitouwste versie van Trumps naam (Donaldas Trumpas).
Een andere gast, minister van Buitenlandse Zaken Linas Linkevicius, liet doorschemeren dat Litouwen al werkt aan het intensiveren van de contacten met de Republikeinen, zoals Saul Anužis, Litouwens honorair consul in Michigan en Republikeins vedette aldaar, en John Prunskis, honorair consul in Colorado en een ‘bekende van de familie Trump’. Verder zullen de Baltische landen bovenal gokken op het mislukken van een reset van de relatie tussen Washington en Moskou. Poetin is meer gebaat bij een stevige confrontatiekoers, denken commentatoren.
Fans in de regio heeft Trump ook. Martin Helme, lid van het Estse parlement namens de tegen het neonazisme aanschurende Ekre-partij, jubelde over ‘deze revolutie van de blanke man’. Terloops merkte hij op dat ‘de Clintons door het Kremlin worden gefinancierd’, en niet Trump. Zo ver is Trump zelf niet eens gegaan.