Londen – Het nummer staat in de top-tien, maar op de radio is de protestsong Liar Liar waarin Theresa May een leugenaar wordt genoemd niet te horen. Het liedje van Captain Ska staat in de beste tradities van agitpop. Fragmenten uit toespraken van de Britse premier worden afgewisseld met teksten als ‘She’s a liar, liar… you can’t trust her’ en, in plat Engels, ‘When there’s nurses going hungry and schools in decline I don’t recognise this broken country of mine’. Volgens tekstschrijver Jake is het bedoeld om de ‘verschrikkelijke gevolgen van Conservatief beleid op gewone mensen’ te belichten.
De opbrengst gaat naar de vele voedselbanken in het land en naar The People’s Assembly Against Austerity, een burgerorganisatie die actie voert tegen bezuinigingen. Op de radio is het echter niet te horen. Zo weigert de Big Top 40 het af te spelen en ook de bbc wil zich er, met het oog op zijn statutaire plicht tot politieke onafhankelijkheid, niet aan. In het verleden heeft ‘Auntie’ vaker geweigerd politieke nummers te draaien, zoals Paul McCartney’s Give Ireland Back to the Irish en The Wicked Witch is Dead, over de dood van Margaret Thatcher.
Het is de vraag of de tekst waarheidsgetrouw is, bijvoorbeeld wanneer het gaat over het onderwijs. De afgelopen jaren is het staatsonderwijs dankzij New Labour en later de Conservatieven aanzienlijk verbeterd, al blijft het kwaliteitsverschil met het particuliere onderwijs groot. Jeremy Corbyn wil nu een extra belasting heffen op lesgeld voor particuliere scholen, om de opbrengst te besteden aan het staatsonderwijs. Voor het nationaliseren van particuliere scholen deinst de partij opvallend genoeg terug.
Meer in het algemeen speelt eerlijkheid een grote rol bij de parlementsverkiezingen, hetgeen eerder deze week duidelijk werd bij een verkiezingsavond op Channel 4 waarbij Corbyn en May werden geconfronteerd met vragen van kiezers, en van Jeremy Paxman. De oude meesterinterviewer heeft de gewoonte om zich niet zozeer af te vragen of politici onwaarheden vertellen, als wel waarom.
Oog in oog met Paxman en de kiezers kregen de twee kemphanen het zwaar te verduren. De Labour-leider heeft de schijn tegen wanneer het gaat over zijn contacten met terroristische organisaties in het verleden, terwijl de Conservatieve leider moeite heeft mensen ervan te overtuigen dat haar partij daadwerkelijk geeft om de minder bedeelden in de samenleving. Times-columnist Sathnam Sanghera kwam tot een bondige conclusie: ‘Both options still shit.’ Johnny Rotten zou er zo over kunnen zingen.