Verreweg het beste boek was de vertaling van een meesterwerk van Thomas Mann: Jozef en zijn broers. Met Mann weet je niet altijd zeker of je te maken hebt met een satire, een parodie of een drama. Maar je kunt je toch niet voorstellen dat hij ruim 1300 pagina’s dundruk volschreef om de gek te steken met dat fraaie Jozef-verhaal uit de bijbel. Met Jozef zelf, die steeds meer als een enigszins patserige nep-held te voorschijn komt, met zijn broers die zich af en toe overgeven aan hoogst komische discussies, om maar te zwijgen van Potifars vrouw die bij Mann uitgroeit tot een tragisch personage dat uiteindelijk de rest van haar leven in een soort klooster slijt (daar heb je de ironie al weer!). En met de warhoofdige patriarch Jacob die voor de zekerheid toch ook idolen van andere religies op zijn nachtkastje heeft staan en zijn eigen opvattingen over religie regelmatig tegenspreekt.
In een toelichting, die bij de Nederlandse vertaling is opgenomen, beweert Mann dat hij het startidee van Goethe had, die het bijbelse verhaal te kort vond, maar zeker interessant genoeg om het ooit ‘in alle details’ uit te werken. In alle details! Dat kun je bij Manns roman wel zeggen. De beschrijvingen van Egyptische huizen en ceremonieën, de namen van planten, bomen, boten, gewaden en sieraden van de Egyptenaren zijn zowel adembenemend als oeverloos. Zonder dat ze ook maar iets bijdragen aan de gang van het verhaal.
Lees hier de volledige bespreking van Jozef en zijn broers (€)
Thomas Mann, [Jozef en zijn broers](http://mindbus.go2cloud.org/affc?offerid=5&affid=22&url=http%3A%2F%2Fwww.athenaeum.nl%2Fshop%2Fdetails%2FJozef+en+zijn+broers%2F9789028424005). Joseph und seine Brüder_