Online begint het nieuwe jaar met al weer minder seks. Er zijn natuurlijk nog meer dan genoeg pornosites, maar ze zijn niet meer zo gevarieerd als vroeger toen nog werd aangenomen dat internet grotendeels uit sekssites bestond. Daarna namen video’s van schattige kittens het over. Tegenwoordig domineren vooral selfies van influencers in bikini met een bos ballonnen in hun hand en een inspirerend citaat erbij over kansen grijpen en dankbaarheid, of zoiets.
En dan heeft Tumblr vorige maand ook nog eens al haar X-rated content verwijderd. Dat is vooral voor de queer-gemeenschap een verlies, want voor hen was Tumblr een vrijhaven vol feministische en non-normatieve porno. Hier waren lichamen niet van plastic, zagen vrouwen er niet uit of ze moesten huilen dan wel kotsen en was elke gemarginaliseerde identiteit welkom. Met de opschoning van Tumblr is met andere woorden een alternatief verdwenen voor de vaak grimmige mainstream porno.
Eerder al, in oktober, besloot ook Facebook een en ander op te schonen middels een verbod op ‘sexual slang’. Voortaan mag je er niet meer over seks chatten, geen ‘seksuele rollen, posities of fetisj scenario’s’ meer bespreken en niet meer refereren aan ‘algemeen geseksualiseerde gebieden van het lichaam’. Op deze manier wil Facebook de verkoop van seksuele diensten tegengaan. Door met een kanon op een mug te schieten dus. Discussiëren over ‘seksueel geweld’ is nog toegestaan, maar alles wat doet denken aan plezierige seks is vanaf nu een overtreding. De lol moet er zeg maar vanaf.
Hoe streng Facebook kan zijn bij de uitvoering van haar beleid is inmiddels bekend. Naakt is er al veel langer een absolute no-go – want naakt is seks – en dus verwijderde het medium afgelopen jaar ook een foto van een schilderij van Rubens, een foto van het ‘napalmmeisje’ dat tijdens de Vietnamoorlog bloot op de camera af rent en een heleboel foto’s van naakte peuters op het strand. Voor de algoritmen is een oorlogsslachtoffer nu eenmaal niet te onderscheiden van een pornoster, pijn niet van schoonheid, verdorvenheid niet van onschuld. Het is allemaal één pot nat. Het natuurlijke lichaam is altijd verdacht. Tepels mogen niet, schaamhaar mag niet, menstruatiebloed mag niet, zoals dichteres Rupi Kaur ondervond toen Instagram een foto van haar bevlekte joggingbroek wiste. Toen een onopgemaakte, voluptueuze negentienjarige studente een selfie in ondergoed plaatste, verwijderde Instagram meteen haar hele account. Waarschijnlijk omdat ze net als plus-model Tess Halliday ‘bepaalde lichaamsdelen op een onappetijtelijke manier weergaf’, zoals Facebook meldde nadat ze Halliday’s bikinifoto verwijderd had.
Wat daarentegen wél mag zijn de blote billen van Kim Kardashian. Over haar billen wordt zelfs gejuicht dat ze het internet breken (oftewel: miljoenen keren worden gedeeld). Maar haar billen zijn dan ook ingesmeerd met olie, goed belicht en extra rond gemaakt met Photoshop. Bovendien zijn het billen die meisjes wereldwijd aansporen om ook dat soort appetijtelijke foto’s te posten. Want naakt mag best, het gaat alleen om het soort naakt. Close-ups van een eindeloze hoeveelheid inwisselbare billen, borsten en kruisen die worden ondergespoten met champagne zijn bijvoorbeeld prima. In de nieuwe Netflix-documentaire The American Meme is te zien hoe een fotograaf, online beter bekend als The Slut Whisperer, daarmee groot is geworden op sociale media. Al geeft hij eerlijk toe zelf ook niet te begrijpen waarom Instagram en YouTube zijn beelden toelaten.
Maar volgens mij is het heel duidelijk. Wat wel mag zijn glanzend gladde lichamen die de suggestie wekken altijd seksueel beschikbaar te zijn zonder zelf seksuele verlangens te bezitten. Steriele lichamen dus als handelswaar. Wat niet mag zijn lichamen zoals we die allemaal hebben: zwetende en bloedende entiteiten waar een ziel in zit.
Omdat Facebook en Instagram ook wel begrijpen dat die billen van Kim Kardashian een lege huls zijn – net zoals alle borsten, tongen en monden in reclames dat zijn – mogen influencers ook rustig hun thigh gap, sideboob of blokjesbuik etaleren. Omdat geen van al die uitgesneden lichaamsdelen ook maar in de buurt komt van wat seks werkelijk is: een zweterige, rauwe en allesbehalve steriele bezigheid.
Wat sociale media en reclames ons tonen is het lichaam als fetisj-object, gephotoshopt, geplastificeerd, ontdaan van zijn essentie. Een lichaam dat ons moet verleiden om ook zo’n buik, zulke opgespoten lippen en zulke billen te willen, en ons de middelen doet aanschaffen om dat te bereiken. Een lichaam als product dat de toeschouwer reduceert tot consument. Een lichaam zoals je dat ook tegenkomt in mainstream porno. Uiteindelijk is er maar weinig verschil tussen een pornoster en al die dankbare influencers in bikini.
Echte seks is gebaseerd op lust en verlangen naar een ander in plaats van naar een product. Het is onhandige seks, vrolijke seks, verheven seks, verliefde seks of slechte seks, maar in alle gevallen heb je er niets anders voor nodig dan elkaar. In het beste geval heb je het onvolkomen lichaam lief in plaats van het te haten.
Echte seks, zou je daarom kunnen zeggen, is een daad van verzet tegen alle negativiteit waarmee dat onvolkomen lichaam tegenwoordig wordt omringd, zowel in reclames als op sociale media. Online zal er van dat soort seks weer minder te vinden zijn, maar in het echt wens ik het iedereen dit jaar zo veel mogelijk toe!