Londen – ‘Ouders hebben het recht hun kinderen niet naar school te sturen totdat er een vaccin is gevonden.’ Of ik een petitie met deze stelling wilde ondertekenen. Het verzoek kwam van Bahia, een moeder die met haar dochtertje elders in ons appartementencomplex woont. Maar wat als de zoektocht nog een jaar gaat duren? Of als er nooit een vaccin wordt gevonden? En hoe zit het met het gevaar? Onder de 32.000 Britse coronadoden bevindt zich geen enkele basisscholier en voor van-kind-op-ouder-besmetting bestaat geen bewijs.

Dat 300.000 bezorgde ouders de petitie wel hebben ondertekend, typeert de coronafobie op het eiland. Van alle Europeanen zijn de Britten het minst genegen om weer uit de lockdown vandaan te kruipen. De mantra ‘Stay at home, protect the NHS, save lives’ heeft hypnotiserend gewerkt. Daar komt bij dat Britse ouders sowieso hyperbeschermend zijn. In Paranoid Parenting beweert de socioloog Frank Furedi dat ouders – opgejaagd door media en deskundigen – vaak zo angstig zijn dat ze hun kinderen onbedoeld schade berokkenen.

De nevenschade van de lockdown voor Britse kinderen zal eveneens groot zijn. Waar ze tijdens de Tweede Wereldoorlog om veiligheidsredenen naar het platteland werden gestuurd – en vaak een geweldige tijd hadden – zitten kinderen nu thuis opgesloten. Spelen met vriendjes blijft beperkt tot Fifa en Fortnite. De sociale isolatie heeft vooral kinderen geraakt die geen grote tuin hebben om in te spelen en voor wie school niet alleen een plek is om kennis te vergaren, maar ook een veilige plek.

Staatsscholen doen hun best om de kinderen, op speelse wijze, bezig te houden. Zo is mijn zoon al dagen zoet met Shakespeare’s Tempest en het ontwerpen van een elizabethaans theater. Privéscholen hebben wel de middelen om de lessen vanaf afstand gewoon voort te zetten. Dat er geen sprake kan zijn van het loslaten van de routine bleek op St Paul’s Juniors, waar de jongens naast hun laptops moesten gaan staan tijdens het spelen van de patriottische hymne ‘Jerusalem’.

Na de pinkstervakantie, zo heeft premier Boris Johnson aangekondigd, gaan de lagere scholen stapsgewijs open, te beginnen met de belangrijkste jaren: het eerste en het laatste. Er zullen maatregelen worden getroffen om de geadviseerde twee meter – een halve meer dan in Nederland – te handhaven. Het ruimteprobleem wordt mogelijk vanzelf opgelost door ouders, zoals onze buurvrouw, die het nog veel te vroeg vinden om hun kinderen naar school te sturen.