De conservatieven snakken naar ‘BoJo’s feelgoodfactor’

Londen – ‘We kunnen de zonovergoten weiden zien liggen. Naar mijn mening zouden we gek zijn als ze deze buitenkans aan ons voorbij laten gaan.’ Dat hield Boris Johnson zijn gehoor voor, een maand voor het EU-referendum, compleet met een verwijzing naar de ‘sunlit uplands’ waar Churchill het aan het begin van de Tweede Wereldoorlog over had. Dat het zonnige paradijs drie jaar later nog steeds niet in zicht is, heeft absoluut geen afbreuk gedaan aan dit zorgeloze optimisme.

Het zijn drie moeizame jaren geweest. Het pond heeft zich nooit hersteld van de koersval na het referendum, het tweepartijenstelsel staat op instorten, Theresa May zal Downing Street als een gebroken vrouw verlaten, de auto-industrie staat al bij de uitgang, het Europese front blijft eensgezind en alleen met landen als Fiji en de Faeröer zijn vrijhandelsovereenkomsten gesloten. En toch is Johnson ervan overtuigd dat hij het Britse volk, als de Mozes van nu, naar het beloofde land kan brengen.

Bij de brexiteers is de overtuiging ontstaan dat het land toe is aan een cheerleader. ‘Een beetje meer van BoJo’s feelgoodfactor zal flink helpen bij het streven om Groot-Brittannië weer te doen floreren’, schreef The Sun. In ‘The Daily Borisgraph’ prees de econoom Liam Halligan ‘het zonnige optimisme’ van de vrijzinnige conservatief. De hoogblonde politicus zelf meldde dat de Britten ‘te lang hebben geleefd op een dieet van treurigheid’. Genoeg bezuinigd!

Zijn optimisme blijft niet beperkt tot Brexit. Hij wil de btw verlagen, de welgestelden fiscaal vertroetelen en de belastingvrije voet verder verhogen. Tegelijkertijd wil Johnson meer geld steken in onderwijs, het leger en het communicatienetwerk. Waar het geld vandaan moet komen, blijft onduidelijk. Misschien is de boom op het logo van de Tories geen oer-Engelse eik maar The Magic Money Tree waarvan Tories altijd hebben gezegd dat deze in de volkstuin van Jeremy Corbyn stond.

De verwachtingen zijn inmiddels zo hooggespannen dat het alleen maar kan tegenvallen. Wie op koele, intellectuele wijze naar de stand van zaken kijkt, moet concluderen dat de Britten de EU niet voor Halloween zullen verlaten. Groter is de kans dat er eerst een verkiezingsstrijd komt tussen Boris en Jeremy. Beiden hebben veel met elkaar gemeen: ze houden van campagne voeren, komen over als profeten en hebben trouwe aanhangers: corbynista’s en borista’s. Wat ze vooral zijn: onverbeterlijke optimisten.