Luister maar naar José Manuel García Margallo, minister van Buitenlandse Zaken, keurige man, dito pak en stropdas: ‘Als Spanje niet die 32,744 miljard euro aan Griekenland had geleend, hadden we de werkloosheidsuitkeringen kunnen verhogen met 50 procent of de pensioenen met 38 procent.’
Je zou toch behoorlijk pissig worden op die Grieken als je op straat gezet wordt omdat je van je gekortwiekte werkloosheidsuitkering de huur niet meer kunt betalen. Of als je pensioen zo ver in koopkracht is gedaald dat je de kachel niet meer kunt stoken dankzij die onverantwoordelijke ouzodrinkers.
García Margallo had voor de gelegenheid een heel precies cijfer (‘tweeëndertigduizend-zevenhonderdvierenveertig miljoen’) uit zijn hoofd geleerd, wat de indruk van een ontzaglijk groot bedrag versterkte. Spanje had volgens de minister ook nog eens veel meer bijgedragen aan de Europese noodhulp voor de Grieken dan het land eigenlijk verplicht was. Kortom, de glasharde opstelling van Spanje tegenover de nieuwe Griekse regering van Alexis Tsipras – die een adempauze van zijn Europese partners vraagt – was meer dan gerechtvaardigd.
Spanje meet met twee maten. De conservatieve regering-Rajoy heeft sinds haar aantreden eind 2011 in geen enkel jaar de met Europa afgesproken begrotingsdoelstelling gehaald. Keer op keer vroeg Madrid de Europese partners om respijt, en dat verzoek werd steeds ingewilligd. Zo kon Rajoy over dertig miljard euro extra beschikken. De Syriza-regering in Athene vraagt nu een overbruggingskrediet van tien tot twintig miljard. Spanje is faliekant tegen.
Hebben ze in Madrid een slecht geheugen? Opeens enorme zin om de uitkeringen met vijftig procent te verhogen? Waarschijnlijk is het toch iets anders. Eind dit jaar gaat Spanje naar de stembus en de rechtse Volkspartij (PP) dreigt daarbij de macht te verliezen aan Podemos, de Spaanse zusterpartij van Syriza. De regering-Rajoy heeft er daarom alle belang bij om het Tsipras zo moeilijk mogelijk te maken. Want een succesvolle regering van Syriza in Athene zou bewijzen dat een dergelijk alternatief ook elders binnen de EU mogelijk is. En dat zou een overwinning van Podemos alleen maar nóg waarschijnlijker maken.