Bovendien waren er ‘s nachts The Australian Open-tenniswedstrijden. Ik heb dus niet kunnen slapen, ik had geen tijd.
Majesteit zag er prachtig uit, veel mooier dan haar gasten, ook al waren daar aantrekkelijke types bij. Je merkt hoe oud je wordt doordat al die Prinsjes en Prinsesjes volwassen zijn geworden. Die schatjes van vroeger herken ik niet eens allemaal.
En dan die Heer Claus. Keurige man. Internationale allure. Chic.
Maar niemand haalt het bij Majesteit. Die gekken die denken dat je iets zou oplossen met een republiek. Luns of Van Agt, de populairste mannen van na de oorlog. Geef mij maar de vorstin.
Wat een vreugde en wat een cultuur! Museum Kröller Müller, het Stedelijk Museum, de rondvaart, Het Bal. Maar daarnaast was een van de pluspunten vanzelfsprekend de preek in de Westerkerk. Wat een eenvoud, wat een schoonheid van taal! Zo begrijpelijk, zo eenvoudig.
Maar er gaat niets boven Majesteit, helemaal niks. Heer Claus en Prins Willem Alexander in colberts. Helaas pas achteraf heb ik vernomen dat mevrouw Emily er ook was. Wat een groots gebaar van mijn Vorstin.
Helaas moet ik nu weer aan het werk. En ik ben maar zo eenvoudig. Weet u dat familie, vrienden en andere vorsten allemaal 'u’ tegen Majesteit zeggen? En terecht.