En dan die foto een paar pagina’s verderop, van het echtpaar Vogelaar. Niet één aangeschoten stuk wild staat daar, maar twéé, platgedrukt tegen het bloemetjesbehang. Een van de voordelen, zo niet hét voordeel van een huwelijk of vergelijkbaar intiem partnerschap is dat je elkaar een beetje op het pad houdt. Doe toch maar even een ander mantelpakje aan, want hierop zie je dat je gisteren spaghetti met tomatensaus hebt gegeten. En bied vandaag je excuses aan ambtenaar Zusenmezo aan, want die man had gewoon gelijk laatst. Ella Vogelaar had echter een man thuiszitten die ieder verongelijkt woord uit haar mond notuleerde alsof hij het traktaat van Augustinus van boven door kreeg. Terwijl zij met een rode pen tot diep in de nacht ‘taalfouten uit de stukken’ haalde, om de volgende nacht te constateren dat in de nieuwe versies haar correcties niet waren overgenomen, liep hij met bloknoot en pen om haar heen te draven om alles wat haar vandaag weer was overkomen aan vernedering, onrecht en belediging vast te leggen voor het nageslacht. Met zo’n echtgenoot heb je geen politieke vijanden meer nodig.