Bangkok – Het is een komen en gaan rond de tafel met mohinga, het traditionele Myanmarese ontbijt van vissoep. Af en toe klinkt verbazing bij de begroetingen. Jij ook hier? Door een vlucht naar buurland Thailand wisten deze activisten na de staatsgreep van 1 februari de afgelopen periode aan arrestatie te ontkomen, al lukte dat vaak maar ternauwernood. De stress laat zijn sporen na. Hun ogen knipperen en hun gezichten staan vermoeid na de doorwaakte nachten op hun onderduikadres in Myanmar.

Volgens de Assistance Association for Political Prisoners (aapp), een lokale organisatie met een lange staat van dienst voor steun aan politieke gevangenen en hun families, zijn ruim 10.600 burgers opgepakt. Onder hen ook Nobelprijs-winnares en adviseur van staat Aung San Suu Kyi die afgelopen maandag tot vier jaar cel werd veroordeeld wegens opruiing en het overtreden van coronaregels. Tegen haar lopen nog vele aanklachten waardoor de totale straf kan oplopen tot ruim een eeuw.

Als directeur van de aapp zet Bo Kyi zich in om het lot van alle gevangenen onder de aandacht te brengen. In bedachtzaam Engels schetst hij de gruwelijke martelingen en mensonterende omstandigheden. ‘Alles is bedoeld om gevangenen te dehumaniseren en hun waardigheid te ontnemen.’ Hij neemt een trek van zijn sigaret en voegt dan toe: ‘Politieke gevangenen fungeren als prooi. Ze kunnen worden vrijgelaten als dat goed nieuws oplevert, maar worden net zo makkelijk weer opgepakt als de aandacht is weggeëbd. Ook dat is een vorm van marteling.’

Bo Kyi spreekt uit ervaring. Tussen 1989 en eind jaren negentig zat hij zeven jaar vast vanwege zijn protest tegen de militairen. Zijn kalme voorkomen is bedrieglijk, aapp is een veeleisend levenswerk. Toen zijn zoon achttien jaar geleden in Thailand ter wereld kwam, zat de kersverse vader niet aan het kraambed, maar in een afspraak met de speciale VN-gezant voor de mensenrechten Paulo Pinheiro. Zo kwam de baby aan de naam Nhero.

Na een tiental jaren van prille hervormingen hangen de muren van het onderkomen sinds de staatsgreep weer net als vroeger vol met zwart-witfoto’s van gevangen en gedode burgers. Het jongste slachtoffer is een meisje van zeven met bolle wangen en een strikje in het haar. Toch is Bo Kyi niet somber gestemd. ‘Deze keer zijn mensen door het hele land heen in verzet. De toekomst is ongewis, maar er liggen kansen om te winnen.’