Toen Sjon McAigh (56) jong was, waren er met oudejaarsavond altijd georganiseerde matpartijen in de buurt. De grote jongens staken autobanden in de fik, rivaliserende wijken gingen met elkaar op de vuist. ‘Een leuke uitdaging, ken je wel zeggen’, blikt Sjon terug. Als ze elkaar na afloop weer eens tegenkwamen, schudden jongens die elkaar eerder nog de tanden uit de bek hadden geslagen elkaar respectvol de hand.
Hoe anders is het nu. Autobanden mogen niet meer op het vuur gegooid worden vanwege de giftige dampen. En die vechtpartijen van vroeger bestaan ook niet meer. Toezichthouders houden de boel in de gaten. Ook wel logisch, vindt Sjon, want waar de jongens vroeger gewoon met elkaar op de vuist gingen, zouden er nu messen en pistolen bij gehaald worden. Dan is de lol er natuurlijk af. Maar jammer is het wel. Hoe de tijd alles veranderd heeft.
Toen hij klein was, verhuisde hij met zijn ouders vanuit Engeland naar de Magneet in Scheveningen. Van tevoren had de familie van zijn vader de buurt al ingelicht, want buitenstaanders werden eruit geslagen. Sjon ervoer de buurt als een grote familie. In de zomer zette iedereen buiten tafels en stoelen klaar en werd er bier gedronken. ‘Maar dat mag nu niet meer.’
De oude huizen zijn gesloopt, ervoor in de plaats zijn flatgebouwen gekomen. Sjon woont zelf ook in een flat. Hij vindt het er net een gevangenis, met alle camera’s die er hangen. En die kille galerijen. Een dooie boel. Zijn oude vrienden uit de straat wonen sinds de sloop van de Magneet verspreid over Den Haag.
Nu zit hij in z’n eentje in de snackbar van de Chinese Afee Ye (43), een vrolijke vrouw die zich moeilijk verstaanbaar kan maken in het Nederlands. ‘Je krijgt de groeten van Piet’, zegt Sjon tegen Afee. Afee fronst haar voorhoofd. ‘Dank je’, zegt ze.
‘Wij zijn de buitenstaanders geworden’, zegt Sjon. ‘Voor vluchtelingen en buitenlanders wordt van alles geregeld, en wij moeten ons aan de regels houden.’ Hij vindt het oneerlijk. Hij hoopt dat Wilders die oneerlijkheid gaat aanpakken. Net als Trump in Amerika doet.
Als Afee Ye om haar mening wordt gevraagd, blijkt zij er ongeveer hetzelfde over te denken. ‘Ik ben zelf buitenlander. Maar buitenlanders moeten normaal doen. Als ik echt Nederlander was, ging ik Wilders stemmen’, zegt ze giechelend. Want als ze buiten loopt, zijn het vaak juist andere ‘buitenlanders’ die dingen naar haar roepen. Afee: ‘Hé Chinees… babi pangang, sambal bij? Ik vind zo erg. Is discriminerend. Zij werken niet, wij werken zo hard, Chinese mensen.’
Sinds de opening van de snackbar, elf jaar geleden, werden al twee keer de ruiten ingegooid.
‘Maar dat was denk ik Ewald’, zegt Sjon. Ewald was een alcoholist. Sjon is met hem opgegroeid. ‘Het was een probleemkind. Druk. Wou altijd zijn zin hebben.’ Nu is Ewald dood. Arie, de oudere broer van Ewald, is ook dood. Overdosis. Een zus van Ewald woont bij Sjon op de flat. Aardige meid. Maar hij spreekt haar niet vaak meer.
De PVV haalde bij de Provinciale-Statenverkiezingen van 2015 in Duindorp 45 procent van de stemmen