Sevim Güclu is pas negentien jaar, maar samen met haar broer heeft ze al een groente- & kruidenierszaak. Van Turkse pizza’s tot Pampers, van Spa rood tot lokum (Turks fruit) - alles hebben ze. Nee, ze is niet Turks, ze is Koerd, antwoordt ze op mijn vooringenomen vraag. Bij het Songfestival of bij het voetbal juicht ze ook voor Nederland, niet voor Turkije, omdat ze nu eenmaal hier woont en wil blijven wonen. Haar droom is een huis met een tuin; of een BMW met een open dak; of een mooie vakantie in Engeland, een wandelvakantie. Een man kiest ze later zelf wel uit. Straks komen haar ouders met een domme man aanzetten, nee hoor. Dan neemt ze plaats achter de toonbank, waar haar jongere zusjes Sevgi en Sevda hun handen vol hebben aan jonge snoepkopertjes, onder wie Deniz, van twee straten verderop.