Ankara – Het begon met een verbod op het Duitse gay filmfestival in Ankara. Een paar dagen later volgde een ban op alle lhbt-evenementen voor onbepaalde tijd in de stad. Deze activiteiten zijn een gevaar voor openbare veiligheid, publieke gezondheid en moraliteit, zegt het stadsbestuur van Ankara. De ban is onwettig en moet zo snel mogelijk van de baan, vindt Yıldız Tar van Kaos GL, een van de oudste lhbt-ngo’s uit Turkije.
Symbolisch is de ban zeker. Ankara is het politieke centrum van Turkije, waar grote lhbt-ngo’s werkzaam zijn. Daarnaast zijn er nog steeds grote diplomatieke spanningen tussen Turkije en Duitsland. De precieze reikwijdte van de ban roept vragen op. ‘Wat als we een verjaardagsfeestje vieren en een evenement aanmaken op Facebook? Worden we dan uit de kroeg gesleept?’ vraagt Yıldız Tar zich af.
Online haatberichten en geweld op straat zijn sinds de mislukte staatsgreep in 2016 toegenomen in Turkije, stellen verschillende lhbt-ngo’s vast. Vooral transgenders zijn doelwit. De ban past volgens hen in het anti-seculiere overheidsbeleid. Zo sprak Erdogan zich vorige maand uit tegen een diversiteitsquotum bij de centrumlinkse chp-partij in de Turkse stad Bursa. ‘Een quota voor gays is in strijd met de waarden van onze natie’, sprak de president.
Ondanks deze sentimenten kwam de ban uit de lucht vallen voor Yıldız Tar. ‘Ja, de Istanbul Pride is voor het derde jaar op rij afgelast. Maar dat was altijd binnen een bepaalde context en ging over een eenmalig evenement. Een onbepaald verbod is zorgwekkend. Het klinkt als het begin van een hard beleid tegen iedereen die afwijkt.’ Het verbod roept echter niet veel protest op. ‘We krijgen steun van Turkse politici. Maar in Turkije spelen veel grote problemen. De lhbt-community in Turkije is als het vak kunstgeschiedenis op de middelbare school. Momenteel zijn er andere onderwerpen binnen het curriculum belangrijker’, zegt Yıldız Tar. Maar stil blijven ze niet meer. ‘Dat deden we in de jaren negentig. We kennen onze rechten en zullen deze blijven opeisen.’
Bij Kaos komen veel informatievragen binnen over een asielaanvraag naar Europa. De ogen van lhbt-organisaties zijn ongewild gericht op Europa. ‘In Turkije heerst al de tendens dat gay of transgender zijn iets westers is. Volstrekte onzin natuurlijk, maar door steun uit Europa wordt deze gedachte wel bevestigd. Maar we hebben juist ook weer solidariteit nodig vanuit Europese instanties.’