Had mijzelf wijsgemaakt, midden in de felheid des levens, er op uit te zijn van de overdracht der onaangedikte werkelijkheid der overal en vooral soms in Haarlem aanwezig zijnde spijs en drank, mijn geheime opdracht te maken.
Aan tafel in nevelblauw hemd, en askleurig vest boven klavergroene broek. In restaurant met Parmezaangele pui. Als subjectief criterium de geur van een half afgegraasde weide niet ver van Zwartsluis waar boerenmeid zich vorige avond bij karig vuur en schaars licht danig tegoed had gedaan aan gepiepte aardappels. Maatstaf waar niemand aanstoot aan kan nemen. Laat staan tersluikse handelingen voor zou willen opschorten.
Een restaurant. Om mij heen diverse geliefden. Ofwel huwelijken. Als de vermenging van twee vloeistoffen. Communicerende vaten. Niets anders dan wat ze in Frankrijk een ripopé noemen. Want goede geliefden drinken de hele dag en nacht elkaars bouillon. Als neerslag gemeten in minieme milliliters. Een druppel is al een waterval. Behalve oogvocht ook nog tong- en keelvocht.
Verliezen veel vocht: geliefden. Wordt aangevuld met gewone huiswijn of heel hemelhoge wijn. In warme zomers nog iets meer.
Beperk ik mij tot de ober. Hoewel van de ober als mens meestal maar kleine stukjes in de handel worden gebracht, zal hij zijn best doen om juist die onderdelen zo gewiekst mogelijk over te laten komen. Van veel spa naar nog meer ghetti zweefden zijn gespitste vingers, voortdurend in bedrijf, maar daarover nu. Als schetsten zij daarnaast beaardappelschubde buik van lijvige zeebaars of anders wel een overzichtelijke zandverstuiving. Het kan nog beter. Wat deed de ober? Hij rolde en dolde met strengheid zijn gereedschap.
Zoveel was duidelijk. Als slagwerker. Zacht aangehouden, in aanleg ruig ritme, uit grote holle Parmezaanse kaas toverend. Max Roach in deegwaren. Vooraf begoten met middelmatige whisky. Of wat al niet. Stak de vlam erin.
Versnelde de beweging. Veroorzaakte frappante toren op meewerkend bord. Uit bolle bovensfeer op platte wereld neerdalend. Het was nog lekker ook. Ik blijf mij verbazen en maak mijzelf nauwelijks duidelijk.