De VVD schoolt samen in het Omniversum. Je zit er middenin.
Een toepasselijke slogan voor de horrorfilm waarin de paarse partijen terecht zijn gekomen. Geen dixieland. Wel bier en beveiliging. Buiten keuvelt een handvol agenten. Binnen loopt een schuchtere jongen met een zwarte baseballpet en een zwart jack. Op de rug staat hondengeleider.
Het gezelschap bestaat uit nette mensen. Veel mannen dragen de gestreepte stropdas uit de VVD-shop. Welvarende, betrouwbare lieden van een partij met grote bestuurservaring en een lange traditie. Het is hen aan te zien. De schrijver van het VVD-verkiezingsprogramma herkent me en spreekt me aan. Hij verklapt me, ondeugend lachend, dat hij hier en daar een zinnetje uit mijn columns heeft gejat. Maar niemand leest toch ooit die programmas, zegt hij troostend.
Het opzetje van acht jaar geleden om de vertrouwde partner het CDA te wippen is duur betaald. Maar de teleurstelling is niet echt te merken. Ze zijn sportief. Gelukkig hebben ze elkaar en de gezelligheid. Men kijkt niet erg naar de tv. Wel even naar de prognoses. Klein gejuich als blijkt dat de VVD procentueel groter is dan de PvdA al zie je dat niet aan de zetels. Geen bijzondere reactie als de LPF 26 zegels krijgt.
Hier en daar hoor ik zorgen en ergernis. Had de VVD niet minstens zo fel de immigratieproblematiek aangekaart? Ze waren door links verketterd! Voor fascist uitgemaakt! De oude kloof tussen links en rechts gaat diep. Paars is de kleur van het lijden. Ik probeer gesprekken af te luisteren, maar ik ben doof in grote mensenmassas. De communicatieadviseur van Bolkestein en Dijkstal is niet echt tevreden. Dijkstal was te veel een filosoof. Filosoof? Ja, dat kabbelde te veel. Hij is het met me eens: het gaat vaak niet om wat je zegt, maar hoe je het zegt. Ja, de performance. Die van Pim Fortuyn was weergaloos. Daarop was hij wel eens jaloers geweest. Niet dat hij het qua inhoud met hem eens was. Op de televisieschermen zie ik dat in de stropdassen van de LPFers de oranje VVD-streep is verbleekt tot geel. Als Dijkstal binnenkomt is het applaus matigjes. De filosoof feliciteert met schorre stem de overwinnaars.