(Jongelui, goed lezen, en dan in het Grieks vertalen)
Het was een Godenstrijd tussen Saddam
meedogenloos als krijger: gek van dood
en Papa Bush die ook van strijd genoot:
snel stond het land Irak in vuur en vlam.
Geen van hen won. De strijd was onbeslist.
Toen kwam Zoon Bush die waarlijk dommer was
en sprak: «Saddam maakt thans een giftig gas.
Hij is geen God, hij is een wreed sadist!»
En zo ging Zoon, die nooit iets is geweest,
ten oorlog. Om zijn vader te behagen.
Zo kreeg de mens de wereld die hij vreest:
strijd en doden als antwoorden op vragen.
Het pad om meer dan vader te bereiken,
plaveit een domme zoon met domme lijken.
Theodor Holman