Het moet toch een eer zijn, debuteren bij Van Oorschot, vooral als je een van de jongste debutanten sinds de oprichting van het fonds bent. Pieter Kranenborg (1994) doet dat met de verhalenbundel Astronaut, een boek met een klassieke opbouw: twee lange novelles, die samen ruim de helft van de bladzijden vullen, en een handvol korte verhalen. Hij maakt zijn droomstart waar. De weifelende twintigers die zijn verhalen bevolken blijven je lang bij.

Lees hier de recensie: Pieter Kranenborg staat voor perfecte dosering en messcherpe dialogen

Een moeilijk mens, Johan Polak, iemand die zichzelf liever biblioseksueel noemde dan uitgever of boekhandelaar. Uit het boek rijst het portret op van een uitgever, die vooral voor zijn privé-bibliotheek aan het werk was. Wiens grootste genoegen erin bestond luxe edities van zijn literaire helden J.H. Leopold, P.C. Boutens, J.C. Bloem en Gerard Reve uit te brengen, met als hoogtepunt de ‘bibliografische aantekening’ achter in het boek, waarin hij meticuleus de drukgeschiedenis van het werk reconstrueerde en afsloot met zijn initialen J.B.W.P.

Lees hier de recensie: Johan Polak: een leven als luxe-editie

De mensengenezer gaat in eerste instantie om de herinneringen van een oude professor, de boerenzoon, die aan een student zijn levensverhaal vertelt. De roman bevat de klassieke ingrediënten van een coming of age-boek, maar auteur Koen Peeters weet dit gegeven in De mensengenezer ver uit te tillen boven de geijkte vorm van dit genre. Literatuur is magie en Peeters is een belangrijke tovenaar.

Lees hier de recensie: Koen Peeters betovert met zijn zoektocht naar magie

In een tijd waarin de president van de Verenigde Staten zonder gêne het klimaatakkoord van Parijs opzegt is Lieke Marsmans roman Het tegenovergestelde van een mens erg actueel. De debuutroman van Marsman, voorheen bekend als dichteres, gaat over een mens – Ida, 29 jaar oud, 1 meter 76, ‘zwart haar beginnende grijze gloed’, klimaatwetenschapper – maar gaat net zozeer over de mensheid als geheel. De roman is niet alleen ideologisch betrokken, maar ook literair ijzersterk.

Lees hier de recensie: Lieke Marsmans roman is ideologisch betrokken en literair ijzersterk

De poëzie, die traditioneel drijft op beelden die aan de natuur zijn ontleend, moet haar positie bepalen tegenover de nieuwe werkelijkheid, die een maaksel is. Dat is wat Maartje Smits (1986) probeert te doen in haar tweede bundel, Hoe ik een bos begon in mijn badkamer. In de bundel geeft geeft op verbaasde wijze uitdrukking aan de moderne omgang met de wereld.

Lees hier de recensie: ‘Maartje Smits slaagt erin haar bevreemding op de lezer te doen overslaan’

In Machten der duisternis speelt Anthony Burgess geestig met zijn onbetrouwbare ik-verteller, die ondertussen wel de vertolker is van een geweldige roman, waarin feit en fictie voortdurend worden vermengd en die bevolkt wordt door schitterende personages.

Lees hier de recensie: ‘De beste roman van Anthony Burgess is eindelijk vertaald’