Er zit hoe dan ook iets ijdels in een boek over jezelf uitbrengen. Toch schrijft Maggie O’Farrell behendig om alle valkuilen heen. Haar verhalen zijn geen lukrake anekdotes, er staat iets heel wezenlijks op het spel.

Wat doe je als schrijver als je weet dat je waarschijnlijk niet meer lang te leven hebt? Renate Dorrestein: ‘Bij je volle bewustzijn je laatste roman schrijven, bij elke zin weten dat het hier gaat om het sluitstuk van je oeuvre, orgeltoon, orgeltoon, dat leek me een opdracht waartegen ik niet was opgewassen.’

De wereld is nogal aan verandering toe. Hoe je dat zelf kunt doen, ontdek je al lezend in de meerstemmige filosofische essaybundel Onszelf voorbij.

Jacob Groots nieuwe bundel met de adembenemende titel Verlies me niet is een obsessief, hartstochtelijk en filosofisch boek over het wezen van verlies, met gedichten die je terugwerpen op jezelf.

‘Schrijven is de enige list die werkt tegen de dood.’ Dus schrijft de hoofdpersoon in Kamel Daouds ‘Zabor’ als een bezetene om het leven van zijn dorpsgenoten te boekstaven.