In van der Waals eerste roman werkt hij het begrip ‘tijdsvertraging’ uit. Daarin verplaatst hij ons naar een maatschappij in een verre toekomst waarin de tijd radicaal is stilgezet: sterfelijkheid is opgeheven, verval is tot staan gebracht.

Vilan van de Loo schreef met Uit naam van de majesteit een biografie van Jo van Heutsz, de generaal die de guerrilla in Atjeh bestreed. Nette conventies golden daar niet.

Henk Wesseling was nog zo’n historicus die simpelweg van schrijven hield en wetenschappelijk verantwoorde verhalen wilde vertellen. Hij bezag de ontwikkelingen in de geschiedwetenschap met afgrijzen.

De vader van Artenio bestaat uit herinneringen aan ‘een ander’. Frida Vogels beschrijft ook zichzelf, maar doet dat zachtzinniger dan in haar eerdere werk.

Zeilen is de nieuwe hobby van de literaire wereld. In L.H. Wieners Zeeangst reist de dood onophoudelijk mee. Net als het instrument van reisgenoot Antje en de eigenlijke heldin van dit verhaal, poes Loes.