
Deze film is zo Amerikaans als de donut, de ringvormige, geglazuurde zoete koek die ook in Nederland verkrijgbaar is. Je koopt ze in sommige supermarkten, en dan bedoel ik niet namaakdonuts van plaatselijke makelij, maar het origineel van het bekende merk met de naam die je tegelijk vertelt hoe je de donut op traditionele wijze, dus met koffie, moet eten. Wie dat ooit heeft geprobeerd proeft meteen de diepere betekenis van Red Rocket: de verleiding van de onmiddellijke bevrediging gevolgd door de verschrikkelijke leegte in de kern.
In zo’n donutcafé, de Donut Hole, ontmoeten ze elkaar: Mikey (Simon Rex) en Strawberry (Suzanna Son). Hij is tegen de dertig met een lichaam dat zegt: vergane glorie. Spieren nog net zichtbaar. Een buikje. Diepe lijnen om de mondhoeken. Net terug uit Los Angeles na een mislukte carrière als pornoster. Toch is Mikey charmant. En daar valt Strawberry voor. Ze is bijna achttien, helemaal klaar voor de glamour die Saber XXX, Mikey’s professionele naam, belooft. Maar eerst moet hij wat geld verdienen en een list verzinnen om zijn vrouw, Lexi (Bree Elrod), en schoonmoeder Lil (Brenda Deiss), tevreden te houden. We zijn in het stadje Texas City in Galveston County, Texas. Aan de verkeerde kant van de spoorlijn.
Mensen die niet mee kunnen in de maatschappij en zich vervolgens storten op de drugs- en sekshandel om te overleven fascineren regisseur Sean Baker, die eerder The Florida Project (2017) maakte. Zijn ‘truc’ is om ons met empathie te laten kijken naar weerzinwekkende personages, behalve Mikey vooral ook Lexi en Lil. In hun houten huis met een onverzorgde tuin vol autowrakken en kapotte tuinmeubels hebben ze niets behalve de televisie. Ze kijken naar reality-shows en journaals en wie zien we daar? Inderdaad, de kersverse Republikeinse presidentskandidaat, Trump. Maar soelaas biedt de spreker vooralsnog niet. Dat doet de crackpijp wel. Die gebruiken Lexi en Lil om de pijn van hun bestaan te verzachten.
Bakers subtiele maatschappijkritiek komt naar voren in de vormgeving. De film draaide hij op 16mm en in widescreen, maar Baker wisselt de visuele toon van sleaze af met die van sociaal-realisme. Platte, lege beelden die de afwezigheid van het menselijke accentueren, ook met fabrieken constant op de achtergrond, worden gevolgd door stijlfiguren uit de Italiaanse populaire cinema van de jaren zeventig, bijvoorbeeld een crash zoom out in een seksscène op het strand tussen Mikey en Strawberry. Zo is de film behalve loodzwaar ook grappig.
Veel van het verhaal speelt zich af in de Donut Hole waar ze dus ook het ‘gat’ van de donut verkopen. Dat is Mikey’s favoriet. Een bolletje deeg – het grote geluk. Hier hunkert iedereen naar. Mikey ziet in Strawberry een weg terug naar de ‘top’, een glorieuze carrière als pornoproducent. Red Rocket toont de tragiek van de zucht naar het ondefinieerbare, dat groene licht in F. Scott Fitzgeralds The Great Gatsby (‘the green light, the orgastic future that year by year recedes before us’) dat hier de vorm aanneemt van een gat in een donut.
Te zien vanaf 24 maart