Communisten plachten alles ideologisch te annexeren, Goethe en Schiller, Beethovens Fidelio en Luthers bemoeienissen met de Boerenoorlog. Niettemin was het voor mij een hele verrassing dat zelfs een moordlustige psychopaat als Vlad de Spieser, de Roemeense oer-Dracula, eigenlijk een voorloper van het historisch materialisme zou zijn geweest. Dracula/Vlad Tepes was een vorst wiens ‘moderne wijze van regeren’, zo schreven de partijhistorici, in diskrediet is gebracht door een ‘Engelse derderangs schrijver’, terwijl de man in werkelijkheid ‘een dapper verdediger van de onafhankelijkheid van zijn vaderland’ was. Precies, spies enige tienduizenden politieke tegenstanders levend, bij voorkeur via het aarsgat of de vagina, op gescherpte staken, dan zal Nicolai Ceausescu er wel voor zorgen dat je postuum de Lenin-orde krijgt.
En nog, bleek uit het verslag in Die Zeit, weten de Roemeense historici niet beter. Een hunner waagde zich tegenover de buitenlandse gasten aan een patriottische verdedigingsrede die met ‘verbijstering’ en ‘ongeloof’ werd aangehoord en die voor de rest absoluut niet serieus werd genomen.
Het intellectuele weerwerk werd geleverd door de feministische fractie onder de wetenschappers, want vrouwen hebben traditioneel veel belangstelling voor deze viriele bloedzuiger. De in Stokers roman gepraktizeerde hypnose, leerde een hoogleraar uit Florida, loopt vooruit op Freuds leer over de werking van het onderbewuste - niet toevallig was de Ierse schrijver geabonneerd op het huisorgaan van Freuds leraar, de neuroloog Jean Martin Charcot. In feite is Dracula, leerde een hoogleraar uit Montreal, het prototype van ‘de eeuwige jood’, met alle antisemitische stereotypen: verslaafd aan seks, cynisch en sluw, gedoemd door de wereld te dwalen.
En hij is bloedbelust, natuurlijk. Eens, vijf eeuwen geleden, gebruikte Vlad Dracul de maaltijd temidden van een woud van gespietste stoffelijke overschotten. Een knecht die de stank van de lijken niet langer kon verdragen, kneep zijn neus dicht. ‘Waarom doe je dat?’ vroeg zijn patroon. ‘Heer’, antwoordde de knecht, ‘ik kan niet goed tegen de stank.’ Dracula liet ook hem onmiddellijk op de staak zetten, terwijl hij sprak: ‘Spoedig zul je je bevinden waar je geen last meer hebt van de stank.’
Nee, Dracula was hoogstens het prototype van de eeuwige jood, in de praktijk was hij buitengewoon katholiek, maar een zeker gevoel voor joodse humor kon hem niet worden ontzegd.