Sinds de opkomst van het illegale downloaden zijn de financiële reserves van de platenlabels snel geslonken. Een wilde gok nemen met een bandje is daardoor zo goed als onmogelijk: labels moeten niet alleen de beste oren hebben, maar ook beschikken over voorspellende gaven.
Muziekjournalisten menen die twee zaken ook in pacht te hebben en publiceren ieder jaar trouw hun voorspellingen. Dat doen ze op basis van verschenen singles en MySpace-hits. In de lijstjes van muziekbladen Rolling Stone en NME werd dit jaar mgmt vaak genoemd: een jong Amerikaans duo bestaande uit Ben Goldwasser en Andrew VanWyngarden. mgmt (voorheen: The Management) werd geformeerd op Wesleyan University in Connecticut en bracht in 2005 de ep Time to Pretend uit. Sony zag de heren zitten en legde vervolgens een flink pak geld op tafel voor de opnamen van hun debuutalbum.
Twee nummers die op de ep stonden sieren nu ook het officiële debuut Oracular Spectacular. Een van die nummers, Time to Pretend, sloeg aan in Amerika, en werd zelfs vertolkt in de show van David Letterman. Het is muziek met een dikke knipoog naar het verleden. VanWyngarden en Goldwasser prijzen de muziek van Suicide en de teksten van Leonard Cohen, en hebben in hun dromen meegespeeld met The Kinks. De ijle zangstem, de gitaarloopjes, de echo en de effecten – ze doen denken aan de tijd dat muzikanten in zwart-wit op televisie waren te zien.
De vier potentiële hits die Oracular Spectacular bevat klinken perfect: luchtig, zelfrelativerend, humoristisch. Maar er staan nog zes nummers op het album, en die missen richting. Dat kan gebeuren als een album snel is gemaakt, maar tussen de ep en het officiële debuut zat drie jaar. Voor het goed betalende Sony was een score van vier uit tien kennelijk genoeg. Het volgende album zal bewijzen of die vier nummers toevalstreffers waren, of dat de band meer in zijn mars heeft. Dan blijkt pas echt of mgmt gouden eieren kan leggen.
MGMT, Oracular Spectacular (Sony/Columbia)