Veel had het niet om het lijf. Tijdens het inchecken voor een vlucht met de Nederlandse KNVB-equipe verklaarde Muller olijk tegenover een stewardess dat er een atoombom in de koffer van een Telegraaf-collega zat. Muller werd in de boeien geslagen door Amerikaanse veiligheidsbeambten en zijn werkgever haalde hem direct van de klus. Het ernstigste van alles was dat Mullers grap een oponthoud van enige uren in de brandende zon van Florida had veroorzaakt, en dat zou de kwaliteit van het spel van Oranje tegen de razende Brazilianen van Romario danig kunnen hebben beinvloeden.
Hoewel bondscoach Dick Advocaat het in een persconferentie hartverwarmend opnam voor de onfortuinlijke verslaggever, was men bij het Algemeen Dagblad woedend. Net nu de verse hoofdredacteur Peter van Dijk, afkomstig van NRC Handelsblad, er alles aan deed om de vroegere Rotterdamse pretkrant om te vormen tot een ernstig gestemd periodiek, kwam AD-routinier Muller met zijn veredelde staaltje kantoorhumor. De krant haastte zich over de volle lengte van een pagina een oranje balk in te lassen met daarop de tekst: ‘Oranje sorry’.
‘Een tikkeltje overdreven, maar de redactie was dan ook op het ergste voorbereid’, zo vertelt men bij het AD. ‘De affaire heeft niet de schokgolf veroorzaakt die wij vreesden. De sympathieke reactie van Advocaat heeft daar waarschijnlijk ook toe bijgedragen. Een handjevol mensen heeft het abonnement opgezegd en verder publiceren we elke dag boze brieven van lezers, afgewisseld met brieven van mensen die het juist voor Muller opnemen en zich kwaad maken over de hysterische reactie van de Amerikaanse autoriteiten.’
Op de AD-redactie weet men ondertussen nog niets over het lot van Muller. Weliswaar is hij teruggeroepen naar de Maasstad, maar gemeld heeft hij zich nog niet. ‘Van de heer Muller hebben we niets meer vernomen. Hij is nog niet terug, dus zit hij waarschijnlijk nog in verzekerde bewaring in Amerika. Het zou ook kunnen dat hij daar nu ergens rondzwerft’, zo klinkt het wat koud. Duidelijk is dat de hoofdredactie van de van oudsher zwaar op sportverslaggeving leunende krant het Muller nog steeds niet heeft vergeven. Van een schadeclaim naar aanleiding van het veroorzaakte oponthoud zegt men bij het AD nog niets te weten.
De KNVB had al eerder een claim van 95.000 gulden van een Amerikaanse vliegtuigmaatschappij willen verhalen op een Nederlandse journalist met vliegproblemen. ANP-verslaggever Lex van Denderen had voor fors oponthoud gezorgd door in het vliegtuig last van zijn hart te krijgen. Men verloor kostbare uren met zijn vervoer naar het hospitaal. De Amerikanen willen dit op de KNVB verhalen, en de KNVB op zijn beurt weer op het ANP.
Het is allemaal het risico van het vak, maar in het vervolg zal de KNVB zich wel twee keer bedenken eer men het Hollandse journaille mee op reis neemt. (michiel louter)
Het eerste optreden van de Noordkoreaanse leider Kim Il-Soeng op CNN was tevens zijn laatste. De Zon van de Natie, die afgelopen vrijdag voor de laatste maal onderging, zal niet alleen worden nageweend door opgefokte massa’s Noordkoreanen die zich tegen de sokkels van zijn standbeelden werpen, daartoe aangezet door de nationale radiozenders die op hysterische toon tot kalmte oproepen.
Ook in CNN-Headquarters in Atlanta zal men de Poolster van de Mensheid betreuren. En wel omdat hij dit jaar voor het eerst voor een opleving in de kijkcijfers zorgde door zich exclusief voor de camera van verslaggever Mike Chinoy te vertonen, in gezelschap van ex-president Jimmy Carter.
Door een vreemde speling in de ethergolven maakte dit optreden de verzachting van het beleid van de regering-Clinton jegens Noord-Korea mogelijk, omdat het de Amerikanen voor het eerst een blik in de stalinistische keuken benoorden de achtendertigste breedtegraad gunde. Na vijftig jaar Koude-Oorlogspropaganda had het Amerikaanse publiek zich de Noordkoreaanse leider kennelijk voorgesteld als een krijsende tiran op bokkepoten. Voor de lens verscheen evenwel een vriendelijke opa die weliswaar sukkelde met de ogen en een op zijn leeftijd vergeeflijke voorkeur had ontwikkeld voor het publiekelijk executeren van tegenstanders, maar voor het overige vervuld was van vreedzame bedoelingen jegens de mensheid.
Helaas kwam de kennismaking voor CNN te laat om ook familieplaatjes te kunnen schieten van zijn zoon en gedoodverfde opvolger Kim Jong-Il, alias de Geliefde Leider, die dertig jaar de tijd heeft gehad om zijn vaders beminnelijke glimlach in te studeren. Het weinige wat er over hem bekend is, stemt niet tot euforie: hij schijnt een dwaallicht en een playboy te zijn, die zijn toespraken bij voorkeur door anderen laat voorlezen. Uitgelekte rapporten van de CIA vermelden voorts dat hij Zweedse vriendinnen en pornografie invoert en bij tijd en wijle in geimporteerde auto’s op zelfmoordsnelheid door de straten van de hoofdstad raast.
Maar wellicht kan CNN ook hier wonderen verrichten. Zal Kim Jong-Il zich binnenkort aan de Amerikaanse huiskamers voorstellen vanuit zijn harem van jongedames, gekleed in zijn Mao-pak van vooroorlogse snit en voorzien van de plastic glimlach en myopische blik die de handelsmerken zijn van de ware ideoloog? Dat zou pas kijkcijfers opleveren. (aart brouwer)