Bedel daarom bij mij om aandacht, vraag desnoods mijn handtekening, maar vraag mij niet mijn portemonnee te trekken. Een gewelddadig man ben ik nooit geweest. Tot het moment dat een vrouw mij onder het vrijen om een presentje vroeg. Zij is inmiddels blijvend invalide. Verder heeft zij geen gebrek, dank zij de genereuze toelage waarmee ik haar mondje heb gesnoerd. Met Kerstmis kan zij zelfs, in ruil voor een flink pak rammel, op een extraatje rekenen.
De volgende die ik hard ga aanpakken, is Vadertje Staat. Die is enkel en alleen in mij geinteresseerd als er iets te beuren valt. Vandaar dat ik elke belastingaanslag met een bommelding ga beantwoorden. Als iedereen mijn voorbeeld volgt, leven wij straks op een vulkaan in plaats van in een hoerige verzorgingsstaat waarin alles met de mantel der liefde wordt bedekt. Nu een gewetensvraag. Wat moeten de zieken, de bejaarden en de werklozen doen als straks mijn actie slaagt? Komen zij in de kou te staan? Neen, zo ben ik niet. Maar ze moeten eerst leren oprecht van zowel het kapitalisme als van de kapitalisten te gaan houden.