Jeruzalem – Gedesemd brood is volgens de joodse voorschriften tijdens Pesach taboe. Seculieren vinden echter dat je zelf moet uitmaken wat voor brood je eet. De Hoge Raad gaf hun gelijk. De minister van Volksgezondheid instrueerde vervolgens de ziekenhuizen dat bezoekers die gerezen brood bij zich hebben ook tijdens Pesach gewoon naar binnen mogen. Idit Silman, parlementair leider van een van de regeringspartijen en partijgenote van premier Naftali Bennett, vond dat een aanslag op Israëls joodse identiteit. Ze liep over naar de oppositie, waardoor het kabinet zijn meerderheid kwijtraakte. Een regering die struikelt over sandwiches: in Israël is alles mogelijk.
Na vier mislukte verkiezingen in twee jaar tijd trad vorig jaar juni de bontste en fragielste regering aan die Israël ooit gehad heeft. De acht coalitiepartijen hadden een meerderheid van precies één zetel. Op de ultraorthodoxe partijen na was in deze ‘regering van de verandering’ de hele politieke regenboog vertegenwoordigd, plus een Arabisch partijtje. Afgrijzen van oud-premier Benjamin Netanyahu was het enige wat hen bond. De acht spraken af alles te laten rusten wat hen verdeeld hield. De bezette gebieden zijn dus bezet gebleven, de terreur tegen Palestijnen is gewoon doorgegaan en vrede is nog altijd even ver weg.
De bizarre regeringscoalitie heeft constant overhoop gelegen met zichzelf, de oppositie en de ultraorthodoxen. Alle plannen om de machtspositie van deze laatste groep in te perken stuitten op protesten, ook vanuit de coalitie zelf. Maar religieuze verontwaardiging was voor Silman niet de werkelijke reden om Netanyahu, die haar een ministersportefeuille beloofde als hij weer premier zou worden, te omhelzen. Belangrijker was de rechtse onvrede over Bennett, eens de lieveling van de kolonisten, nu een verrader omdat hij geen kolonistenhuizen heeft laten bouwen. Allicht niet, anders was zijn regering onmiddellijk gevallen. Bennett voelt ook de weerslag van de opgelaaide anti-joodse terreur, met veertien doden in vier aanslagen sinds 22 maart.
Oppositie en regering hebben nu beide zestig parlementszetels. Netanyahu wil nog meer overlopers. Hij hoopt vooral op minister van Binnenlandse Zaken Ayelet Shaked, Bennetts politieke rechterhand. Maar voor een meerderheid heeft Netanyahu de Gemeenschappelijke Lijst van drie Arabische partijen nodig, en die moeten van de vorige premier nog minder weten dan van Bennett. Die kan nog een tijdje voortmodderen, maar de politieke verlamming kan moeilijk tot iets anders leiden dan opnieuw maar weer verkiezingen.