Hij is gezegend met een grenzeloos optimisme en dat zie je aan de smile op zijn muizenbek.

Ik vond hem een jaar of acht geleden in een rommelwinkeltje.

Ik zou de dag erna naar Saba gaan en ik dacht: jij gaat mee in de koffer.

In de koffer reist Godfried niet meer. Te groot risico dat de koffer niet aankomt. Godfried gaat in de handbagage. Op vele luchthavens hebben de beveiligers van dienst al een muizenvorm in de scan waargenomen.

Als het problemen oplevert wijs ik altijd naar mijn vriendin van dienst. ‘Hij is van haar.’ Dat zo goed als elimineert de kans dat arme Godfried wordt opengesneden op zoek naar drugs of explosieven.

Godfried is overal geweest. Op voorname plekken. De Chinese Muur, de Brandenburger Tor, Ground Zero, het Watergate-gebouw, voor het Witte Huis, bij het Capitool, Piccadilly Circus, het Atomium, het Colosseum, de zetel van de paus, de Aya Sofia, San Marco, zo’n beetje de hele Balkan. Hij heeft het poollicht gezien. De Alpen. De Rocky Mountains, de Kaukasus, kastelen in Ierland, Malta en Frankrijk.

En overal neem ik een fotootje. Toen ik dat deed op de Acropolis moest ik de foto’s wissen omdat het een ‘belediging’ zou zijn voor de oude Griekse goden. Gelukkig had mijn vriendin ook nog foto’s genomen dus ook in het oude Griekse heiligdom is het bewijs van Godfrieds reislust geleverd.

Ooit heeft er een website bestaan: Godfried leeft.nl.

Maar een oude liefde liet het onderhoud sloffen omdat ze beters te doen kreeg.

Maar de foto’s heb ik nog steeds en de collectie groeit. Godfried in bekende voetbalstadions. Van White Heart Lane tot Camp Nou en Vicente Calderon. Godfried aan de wijn, met blote dames op Caribische eilanden, of Godfried die een sneeuwmuis maakt in de winterse Jordaan. Godfried is overal.

Omdat mijn infantiliteit geen grenzen kent heb ik hem tevens een hoofdrol gegeven in mijn film Deal, uit 2012.

In mijn nieuwste film, Meet Me in Venice, was er eigenlijk geen rol voor een muis. Dus heb ik hem ‘na veel gezeur van zijn kant’, zeg ik dan, geplaatst tussen de badeenden. Daardoor staat hij op de aftiteling als Godfried as ‘bathduck’.

Zo komt hij dus op de beroemde filmsite imdb met een groeiend oeuvre. In 2012 in Deal, as himself, en dit jaar in Meet Me in Venice als badeend. Als muis twee titels op imdb. Dat haalt Mickey niet eens.

Ik ben gesteld op dat stukje stof en doodsbang dat ik hem verlies. Zodra ik in een ver land de obligate foto heb gemaakt gaat hij veilig terug de bagage in. Gelukkig houdt mijn reispartner ook een oogje in het zeil. Ze heeft zelf een ander stoffen beest dus ze begrijpt de gekte. Ze vindt het ook niet erg om met een man opgescheept te zitten die geen rolexen, auto’s of keramiek verzamelt maar foto’s van een speelgoedmuis. U kunt dat gek vinden, maar ik vind het voor haar pleiten.

De collectie foto’s van Godfriedje vertelt veel over mij. Het vertelt een verhaal over een rijk en gevarieerd leven maar misschien ook wel over een gemis. De foto’s van de kleine muis zijn proxy-selfies. Misschien is het doordat ik een rol in het publieke debat moet spelen terwijl ik me achter de camera fijner voel. Hij is misschien ook wel het kind dat ik niet heb. Het huisdier dat nooit dood kan gaan. Je kunt er allerlei analyses op loslaten en vele zijn inkoppers. En alle duidingen zullen in meer of mindere mate wel kloppen. Behalve die dat het een verlengstuk van mijn lul is. Die gaat meer op bij de auto’s en de rolexen.